Dnia 12 stycznia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia NSA Stefan Kłosowski po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku E. I. o wstrzymanie wykonania decyzji Burmistrza G. z dnia [...] nr [...] w sprawie ze skargi E. I. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie świadczenia z funduszu alimentacyjnego p o s t a n a w i a oddalić wniosek
Postanowieniem z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza z dnia [...] r. odmawiające wznowienia postępowania zakończonego decyzją tego organu z dnia [...]r. nr [...] przyznającą świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz F. I. i D. I.
W dniu 8 grudnia 2016 r. E. I. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. na to postanowienie. W skardze zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Burmistrza z dnia [...] r. przyznającej świadczenia z funduszu alimentacyjnego w kwocie [...] zł miesięcznie dla każdego uprawnionego, w okresie od 1 października 2009 r. do 30 września 2010 r. Uzasadniając wniosek skarżący wyjaśnił, że wykonanie decyzji z dnia [...] r. przed rozpoznaniem skargi spowoduje trudne do odwrócenia skutki ponieważ należności przypadające od dłużnika alimentacyjnego z tytułu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego podlegają ściągnięciu w drodze egzekucji sądowej, na podstawie przepisów o egzekucji świadczeń alimentacyjnych. Jeżeli jest prowadzone postępowanie egzekucyjne w celu zaspokojenia roszczeń osoby uprawnionej z tytułu alimentów, organ właściwy wierzyciela, który wypłacił świadczenia z funduszu alimentacyjnego, będący wierzycielem należności, przyłącza się do tego postępowania. Organ który przyłącza się do postępowania egzekucyjnego ma te same prawa co wierzyciel uprawniony. Zatem organ egzekucyjny może ściągnąć od dłużnika alimentacyjnego należności budżetu państwa z tytułu wypłaconych z funduszu alimentacyjnego świadczeń. Zdaniem skarżącego brak postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji objętej wnioskiem spowoduje niekorzystne dla niego konsekwencje polegające na nieuprawnionej egzekucji komorniczej, na podstawie decyzji której nigdy mu nie doręczono i której nie miał możliwości zakwestionować.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. z w a ż y ł, co następuje:
W myśl art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - dalej powoływanej jako "p.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do art. 61 § 3 tej ustawy, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do poprzedniego stanu. Wykonanie postanowienia dotyczącego należności pieniężnej nie w każdym przypadku musi łączyć się z niebezpieczeństwem wyrządzenia znacznej szkody lub trudnymi do odwrócenia skutkami, gdyż w razie uwzględnienia skargi i uchylenia aktu którego wniosek dotyczy skarżący może otrzymać zwrot uiszczonej kwoty.