Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Jankowski po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. C. o sprostowanie i uzupełnienie: 1) postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 151/15 odrzucającego zażalenie, 2) zarządzenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 czerwca 2015 r. w sprawie z Jego skargi na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego p o s t a n a w i a: 1) odmówić sprostowania i uzupełnienia postanowienia, 2) odmówić sprostowania i uzupełnienia zarządzenia.
Postanowieniem z dnia 16 czerwca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. odrzucił zażalenie J. C. na postanowienie z dnia [...] r. o odrzuceniu skargi kasacyjnej w sprawie z Jego skargi na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego.
Pismem z dnia [...] r., w wykonaniu zarządzenia z dnia [...] r., Sąd poinformował skarżącego, że ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewiduje ani możliwości stwierdzenia nieważności zarządzenia sądu stanowiącego odpowiedź na pismo skarżącego, ani możliwości wniesienia środka zaskarżenia na takie zarządzenie, w związku z tym wniosek o stwierdzenie nieważności zarządzenia Sądu z dnia [...] r. zostanie pozostawiony w aktach sprawy bez nadawania biegu.
Odpis postanowienia z dnia [...] r. wraz z pouczeniem o prawie wniesienia zażalenia jak i pismo Sądu z dnia [...] r. doręczono J. C. w dniu [...] r. (zwrotne poświadczenie odbioru korespondencji karta 69 akt sądowych).
J. C. pismem z dnia [...] r. wniósł o sprostowanie i uzupełnienie opisanego wyżej postanowienia jak i zarządzenia wskazując, że Sąd celowo i umyślnie wydaje zaoczne fałszywe postanowienia, "dokonując fałszerstwa i matactwa akt niniejszej sprawy".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd administracyjny może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym (art. 156 § 2 powołanej ustawy).
Z kolei w myśl art. 157 § 1 P.p.s.a. Sąd na wniosek strony uzupełnia wyrok, jeśli nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w nim dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy winien był zamieścić z urzędu.
Powyższe unormowania znajdują zastosowanie, na mocy art. 166 i 167 P.p.s.a., do postanowień i zarządzeń przewodniczącego.
Z powołanego przepisu art. 156 P.p.s.a. wynika, że instytucja sprostowania orzeczenia związana jest z dostrzeżonymi przez stronę lub sąd z urzędu, oczywistymi niedokładnościami w postaci błędu pisarskiego, czy rachunkowego lub innej oczywistej omyłki.
Zdaniem Sądu, wskazane przez skarżącego postanowienie i zarządzenie są jednoznaczne w swojej treści i nie zawierają błędów pisarskich lub rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek. J. C. w uzasadnieniu wniosku także nie wskazał omyłek, które mogłyby zostać sprostowane. Natomiast podnoszone przez skarżącego okoliczności, mógłby stanowić co najwyżej podstawę zażalenia na postanowienie z dnia [...] r., a nie wniosku o sprostowanie.
Z tych względów nie zasługuje na uwzględnienie wniosek skarżącego w przedmiocie sprostowania postanowienia i zarządzenia. Również bezzasadny jest wniosek złożony w trybie art. 157 § 1 P.p.s.a.
Argumentacja strony, nie wskazuje bowiem na wystąpienie sytuacji uzasadniającej uzupełnienie postanowienia, skoro we wniosku skarżący nie określił jakie to dodatkowe orzeczenie powinno zawierać postanowienie. Podkreślenia wymaga, że postanowieniem z dnia [...] r. Sąd orzekł o odrzuceniu zażalenia z przyczyn formalnych i nie miał obowiązku podejmowania żadnych dodatkowych rozstrzygnięć w sprawie. Z kolei zarządzenie sędziego sprawozdawcy nie zawiera żadnego rozstrzygnięcia, które ewentualnie mogłoby być uzupełnione. Zarządzenie to stanowiło odpowiedź na pismo strony z dnia [...] r. w zakresie pkt B i miało charakter informacyjny.
W tym stanie rzeczy Sąd, na podstawie art. 156 § 1 i § 2 i art. 157 § 1 w związku z 166 i art. 167 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak sentencji