Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Jankowski po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2015 r. skargi kasacyjnej J. C. wniesionej na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 151/15 odrzucającego Jego skargę na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego p o s t a n a w i a: odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia [...] r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. odrzucił skargę J.C. na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego.
Odpis powyższego postanowienia wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącemu w dniu 2 marca 2015 r., co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy. Do odpisu postanowienia dołączono pouczenie o sposobie i terminie wniesienia skargi kasacyjnej, w którym zamieszczono między innymi informację, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, pod rygorem jej odrzucenia.
Pismem z dnia [...] r. oraz z dnia [...] r. J. C. powołując się na art. 183 § 2 pkt 5 P.p.s.a. zwrócił się do Sądu o stwierdzenie nieważności postanowienia z dnia 19 lutego 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Na wstępie należy wyjaśnić, że przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., nie zawierają regulacji dotyczącej wniosku o stwierdzenie nieważności orzeczenia sądu. W związku z powyższym pismo skarżącego z dnia [...] r., uzupełnione w dniu [...] r., z uwagi na wniesienie w terminie otwartym do złożenia środka zaskarżenia od postanowienia z dnia 19 lutego 2015 r., należało potraktować jako skargę kasacyjną.
Stosownie do treści art. 175 powołanej ustawy, skarga kasacyjna, powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Przepisu powyższego nie stosuje się w przypadku, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 powyższej ustawy).
Skarga kasacyjna, która nie została sporządzona przez jedną z osób wskazanych w art. 175 powołanej ustawy traktowana jest jako dotknięta nieusuwalnym brakiem, tzn. takim który nie podlega konwalidowaniu i uzasadnia odrzucenie skargi kasacyjnej.
W niniejszej sprawie, skarżący osobiście sporządził skargę kasacyjną, pomimo otrzymania prawidłowego pouczenia, w którym wskazano obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika.
W tym stanie rzeczy skargę kasacyjną należało odrzucić, na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.