Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska,, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska, , Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 września 2016 r. sprawy ze skargi B. S. i T. S. na decyzję Wojewody Z. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę p o s t a n a w i a na podstawie art. 125 §1 pkt 1 ppsa zawiesić postępowanie sądowe do czasu prawomocnego zakończenia sprawy VII SA/Wa 2054/14.
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...] o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu A. B. pozwolenia na budowę muru oporowego w granicach działki nr [...] z obr. [...] , położonej przy ul. [...]
W znajdującym się w aktach administracyjnych opisie technicznym projektu budowlanego wskazano, że projektowany mur oporowy zostanie posadowiony przy istniejącym żelbetowym murze oporowym.
W skardze na ww. decyzję Wojewody B. i T. S., właściciele bezpośrednio sąsiadującej z działką nr [...] działki nr [...], wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, żądając uchylenia tej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.
W uzasadnieniu skargi B. i T. S. podnieśli m.in. że istotne znaczenie w sprawie - odnośnie do całej inwestycji graniczącej z ich nieruchomością - ma fakt, że prowadzone jest aktualnie postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...] , zmieniającej własną decyzję z dnia [...] r. nr [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą V. pozwolenia na budowę [...] budynków mieszkalnych jednorodzinnych w dwóch lokalach mieszkalnych wraz zagospodarowaniem terenu, m.in. w zakresie murów oporowych na działce [...] z obr. [...], przy ul. [...] w tym istniejącego muru oporowego na działce nr [...]. Nieprawomocnym wyrokiem z dnia 7 maja 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 2054/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Wojewody z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności ww. decyzji Prezydenta Miasta z dnia [...] r.
W ww. wyroku WSA w Warszawie z dnia 7 maja 2015 r. wskazano, że decyzją weryfikowaną w postępowaniu nieważnościowym, tj. decyzją nr [...] z dnia [...] r. organ architektoniczno - budowlany zmienił własną decyzję z dnia 23 stycznia 2009 r., zatwierdzając projekt budowlany dotyczący zmiany wysokości i głębokości posadowienia murów oporowych, wskazując jednocześnie, że pozostałe warunki zmienionej decyzji pozostają bez zmian. Tak więc należy uznać, zdaniem WSA w Warszawie, że decyzja Prezydenta Miasta z dnia 4 sierpnia 2010 r. nie ma samodzielnego bytu prawnego, może funkcjonować w obrocie prawnym jedynie łącznie z decyzją z dnia 23 stycznia 2009 r. o pozwoleniu na budowę całej inwestycji. Tym samym przedmiotowa decyzja winna być oceniona łącznie - co podkreślił Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 10 lipca 2013 r. wydanego w sprawie II OSK 614/12 oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 21 listopada 2013 r. w sprawie VII SA/WA1964/13 - w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę z dnia 23 stycznia 2009 r.
Jak wynika z uzasadnienia wyroku NSA z dnia 10 lipca 2013 r. w sprawie nie zostało wyjaśnione, czy rozmiary działki, na której realizowana jest inwestycja, i długość muru oporowego nie spowodują istotnych ograniczeń w sposobie zagospodarowania działki należącej do B. i T. S., co w konsekwencji nie pozwala na jednoznaczne stwierdzenie, iż budowla ta nie narusza przepisu art. 5 ust. 1 pkt 9 Prawa budowlanego w odniesieniu do nieruchomości ww. stron. NSA zwrócił uwagę na okoliczność, że przedmiotowy mur oporowy został zrealizowany w wyniku świadomej niwelacji terenu dokonanej przez inwestora, która to spowodowała konieczność posadowienia muru o wysokości 8 metrów, tak ażeby zabezpieczał utworzoną sztucznie przez inwestora kilkumetrową różnicę w poziomie terenu. Nie można więc, zdaniem NSA, traktować tej inwestycji w sposób pobieżny bez przeprowadzenia dokładnej analizy decyzji zmieniającej z dnia 4 sierpnia 2010 r., a przede wszystkim projektu budowlanego zatwierdzonego tą decyzją. W zasadniczy sposób różni się on od pierwotnego projektu zatwierdzonego decyzją z dnia 23 stycznia 2009 r., a ta kwestia umknęła uwadze zarówno organom rozpoznającym sprawę jak i Sądowi I instancji. Rozstrzygając kwestię oddziaływania muru oporowego na działkę ww. stron, należy zauważyć, iż w prognozie skutków wpływu realizacji ustaleń miejscowego planu na poszczególne elementy środowiska w ustaleniach dotyczących ukształtowania terenu stwierdza się: "Realizacja ustaleń planu nie powinna spowodować zmian ogólnej rzeźby terenu. W większości wydzieleń możliwe są drobne niwelacje związane z budynkami i dojazdami" (pkt III. 1 str. 11).