Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie wymeldowania postanawia: zwrócić skarżącej kwotę [...] uiszczoną tytułem wpisu od skargi
A. S. pismem z dnia [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wymeldowania.
Pismem z dnia 25 lutego 2008 r. Sąd wezwał skarżącą do usunięcia braków formalnych skargi przez nadesłanie odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem. Jednocześnie Sąd doręczył A.S. odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi w kwocie 100 zł.
W wezwaniu Sąd pouczył skarżącą, że usunięcia wskazanych wyżej braków skargi należy dokonać w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
A. S. w zakreślonym przez Sąd terminie uiściła należny wpis od skargi, nie nadesłała natomiast odpisu skargi.
W tych okolicznościach Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2008 r., sygn. akt II SA/Sz 175/08 odrzucił skargę A. S.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 232 § 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej P.p.s.a., sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego, jeżeli odrzucenie lub cofnięcie nastąpiło przed wysłaniem odpisu skargi - organowi, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, a także odpisu środka odwoławczego albo skargi o wznowienie postępowania innym stronom. Postanowienie w przedmiocie zwrotu wpisu może być wydane na posiedzeniu niejawnym (§ 2).
W rozpatrywanej sprawie postanowieniem z dnia 18 kwietnia 2008 r. Sąd odrzucił skargę A. S. na opisaną powyżej decyzję Wojewody, a skarżąca wpłaciła na rachunek bankowy Sądu kwotę 100 zł tytułem wpisu od skargi. Istnieją zatem podstawy do dokonania zwrotu kwoty uiszczonej przez skarżącą, przewidziane w art. 232 § 1 pkt 1 lit. "a" P.p.s.a.
W tym stanie rzeczy, orzeczono jak na wstępie.