Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie Monika Bieńkowska po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. T. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie z jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a: 1/ umorzyć postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, 2/ ustanowić adwokata.
A.T. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. opisaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję organu pierwszej instancji przyznającą skarżącemu pomoc w formie zasiłku celowego w wysokości [...] zł.
Równocześnie złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Z uzasadnienia wniosku wynika, że wnioskodawca nie posiada żadnego majątku, ani przedmiotów wartościowych, utrzymuje się z różnych form pomocy społecznej.
Opisaną we wniosku sytuację materialną i dochodową potwierdzają akta administracyjne sprawy.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (§ 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (§ 3).
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2 powołanej wyżej ustawy).
Zgodnie natomiast z art. 249a P.p.s.a. jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Mając na względzie, że w niniejszej sprawie skarżący jest zwolniony z obowiązku uiszczania kosztów sądowych na mocy art. 239 § 1 pkt a P.p.s.a. spełnione zostały przesłanki umorzenia postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy w części wniosku dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych.
Mając natomiast na względzie wskazane informacje odnośnie sytuacji materialnej i finansowej skarżącego należało uznać, że wniosek w części dotyczącej ustanowienia pełnomocnika z urzędu zasługuje na uwzględnienie. Skarżący nie jest bowiem w stanie ponieść kosztów wynagrodzenia pełnomocnika z wyboru.
Mając na uwadze powyższe na podstawie art. 246 §1 P.p.s.a., art. 249a i art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a. orzeczono jak sentencji.