Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie Monika Bieńkowska po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego N. A. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej za postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Szczecinie w sprawie ze skargi [...] Klubu [...]" w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie obciążenia kosztami transportu zwierząt, opieki weterynaryjnej, leczenia i niezbędnych zabiegów oraz kosztami utrzymania zwierząt p o s t a n a w i a: przyznać radcy prawnemu N. A. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, która obejmuje kwotę 240 zł, powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne udzielone stronie skarżącej na zasadzie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 13 grudnia 2019 r., sygn. akt II SPP/Sz 118/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie po rozpoznaniu sprzeciwu [...] Klubu [...] w P. od postanowienia st. referendarza sądowego z dnia 24 października 2019 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym zmienił rzeczone postanowienie w ten sposób, że przyznał stronie skarżącej prawo pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Na tej podstawie, Okręgowa Izba Radców Prawnych w S., na pełnomocnika skarżącego wyznaczyła radcę prawnego N. A..
Wyznaczony pełnomocnik w dniu 28 lutego 2020 r. złożył w Sądzie pismo procesowe uzupełniające skargę, w którym wniósł o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że pomoc ta nie została opłacona w całości ani w części.
Wyrokiem z dnia 5 marca 2020 r., sygn. akt II SA/Sz 218/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę [...] Klubu [...] w P. na decyzję Kolegium z dnia [...] r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie obciążenia kosztami transportu zwierząt, opieki weterynaryjnej, leczenia i niezbędnych zabiegów oraz kosztami utrzymania zwierząt.
Starszy referendarz sądowy, zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz.2325) - dalej "P.p.s.a.", wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady przyznawania wynagrodzenia w niniejszej sprawie reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz.U. z 2019 r., poz. 68).
Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia, opłaty wynoszą w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji w innej sprawie - 240 zł.
Stosownie natomiast do § 4 ust. 1 rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej 150% opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy radcy prawnego oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności (§ 4 ust. 2 rozporządzenia). Stosownie do treści § 4 ust. 3 rozporządzenia, opłatę, o której mowa w ust. 1 i 2, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
Mając na uwadze treść przywołanych unormowań, w tym oceniwszy działanie pełnomocnika strony przez pryzmat kryteriów wskazanych w cytowanym § 4 ust. 2 rozporządzenia, przyznano zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w wysokości 295,20 zł, na którą składa się opłata za udział w postępowaniu sądowym w pierwszej instancji w wysokości 240 zł określonej w § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia. Wskazaną kwotę należało zaś podwyższyć, w myśl przywołanego wyżej § 4 ust. 3 rozporządzenia o 23 % stawki podatku od towarów i usług (55,20 zł).
Wobec tego, starszy referendarz sądowy działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 8 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.