Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska po rozpoznaniu w dniu 1 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia z dnia 25 lutego 2013 r. na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 stycznia 2013 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku R. S. o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 19 listopada 2013 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 30 lipca 2012 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego postanawia odrzucić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie postanowieniem z dnia 23 czerwca 2014 r. odrzucił zażalenie R. S. z dnia 20 sierpnia 2013 r. na zarządzenie Sądu z dnia 26 lipca 2013 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia z dnia 25 lutego 2013 r. na zarządzenie Sądu z dnia 29 stycznia 2013 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2012 r. o odrzuceniu zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 30 lipca 2012 r. o odmowie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia, w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 13 stycznia 2010 r. w przedmiocie dodatku mieszkaniowego.
Odpis ww. postanowienia Sądu z dnia 23 czerwca 2014 r. został doręczony pełnomocnikowi R. S. adwokatowi P. W. w dniu 3 lipca 2014 r., co wynika ze zwrotnego poświadczenia odbioru (k. 578 akt sądowych).
Postanowienie z dnia 23 czerwca 2014 r. stało się prawomocne, wobec upływu terminu przewidzianego do jego skutecznego zaskarżenia.
W związku z powyższym uprawomocniło się zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 lipca 2013 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia (zatytułowanego "odwołanie") z dnia 25 lutego 2013 r. na zarządzenie Sądu z dnia 29 stycznia 2013 r. o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu z dnia 19 listopada 2012 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Wskazać należy, że wobec uprawomocnienia się postanowienia z dnia 23 czerwca 2014 r. o odrzuceniu zażalenia z dnia 20 sierpnia 2013 r., przedmiotem rozpoznania Sądu stało się kolejne, wcześniejsze zażalenie R. S., wniesione przez skarżącego w piśmie z dnia 25 lutego 2013 r., zatytułowanym "odwołanie" na zarządzenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 stycznia 2013 r. (k. 424 akt sądowych), które również zostało wniesione z uchybieniem terminu, a nie został przywrócony skarżącemu termin do jego wniesienia.
Jak wynika z akt sprawy, odpis zarządzenia z dnia 29 stycznia 2013 r. został doręczony pełnomocnikowi skarżącego adwokatowi P. W. w dniu 4 lutego 2013 r. (k. 432 akt sądowych).
Zgodnie z zasadą obowiązującą w postępowaniu sądowym, wyrażoną w art. 67 § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", jeżeli ustanowiono pełnomocnika lub osobę upoważnioną do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonywać tym osobom. Skoro więc skarżącego reprezentuje pełnomocnik, to doręczeń wszystkich pism procesowych i orzeczeń sądowych dokonuje się ze skutkiem prawnym doręczenia temu pełnomocnikowi, do momentu wypowiedzenia pełnomocnictwa. Jest to konsekwencja założenia, że osoba reprezentowana przez pełnomocnika działa w taki sposób, jakby sama dokonywała czynności procesowych, tyle że przy wykorzystaniu profesjonalnej pomocy. Skarżący może wprawdzie złożyć samodzielnie środek odwoławczy, lecz tylko w terminie, którego bieg wyznacza data doręczenia pełnomocnikowi kwestionowanego postanowienia. W konsekwencji powyższej zasady, od daty doręczenia pełnomocnikowi procesowemu pism procesowych rozpoczyna się bieg terminów do wniesienia środków zaskarżenia, zaś doręczenie stronie na jej żądanie, nie jest doręczeniem procesowym i nie wywołuje skutków procesowych, stan taki trwa do czasu poinformowania Sądu o wypowiedzeniu pełnomocnictwa (vide: postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2008 r. I FZ 504/08, Lex nr 564251).
Stosownie do art. 194 § 2 P.p.s.a., zażalenie wnosi się w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia orzeczenia, które zażaleniu podlega.
W tej sytuacji oczywistym jest, że wniesienie zażalenia przez R. S. w dniu 25 lutego 2013 r. nastąpiło z uchybieniem ustawowego terminu określonego w art. 194 § 2 P.p.s.a., gdyż termin do wniesienia tego zażalenia upłynął w dniu 11 lutego 2013 r. (poniedziałek), który nie był sobotą, ani dniem ustawowo wolnym od pracy (art. 83 § 2 P.p.s.a.).
Skarżący wraz z zażaleniem złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia zażalenia, który jednakże prawomocnym zarządzeniem pozostawiono bez rozpoznania.
W tych okolicznościach sprawy należało stwierdzić, że przedmiotowe zażalenie R. S. z dnia 25 lutego 2013 r. jest niedopuszczalne, albowiem zostało wniesione po terminie, który nie został stronie przywrócony.
Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami, orzekł jak na wstępie.