Dnia 23 maja 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2017 roku na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej G. J. i B. J. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Sz 306/17 odrzucającego skargę na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie aktualizacji opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego postanawia: odrzucić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Sz 306/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie odrzucił niedopuszczalną skargę G.J. i B.J. na orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nr [...], gdyż sprawa należała do kognicji sądu powszechnego (art. 58 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Odpis tego postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia od niego skargi kasacyjnej został doręczony skarżącym w dniu [...] (dowód: k. 32-33 akt sądowych).
W dniu [...] wpłynęła do Sądu skarga kasacyjna od ww. postanowienia z dnia 13 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Sz 306/17 sporządzona i podpisana własnoręcznie przez skarżących G.J. i B.J.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej: "P.p.s.a."), od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 2-4, art. 161 § 1 oraz art. 220 § 3 P.p.s.a., przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wskazany środek odwoławczy wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem (art. 177 § 1 P.p.s.a.).
Stosownie do art. 175 § 1 P.p.s.a., skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, pod rygorem jej odrzucenia. Powyższego przepisu nie stosuje się w przypadku, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 powyższej ustawy).
Skarga kasacyjna, która nie została sporządzona przez jedną z osób wskazanych w art. 175 powołanej ustawy traktowana jest jako dotknięta nieusuwalnym brakiem, tzn. takim który nie podlega konwalidowaniu i uzasadnia odrzucenie skargi kasacyjnej.
Sąd wskazuje, że wniesiona w niniejszej sprawie skarga kasacyjna od postanowienia o odrzuceniu skargi z uwagi na brak kognicji sądu administracyjnego (art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a.), została sporządzona i podpisana własnoręcznie przez G.J. i B.J. pomimo otrzymania prawidłowego pouczenia, w którym wskazano obowiązek sporządzenia skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika.
W tym stanie rzeczy skargę kasacyjną należało odrzucić na podstawie art. 178 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, o czym Sąd orzekł, jak na wstępie.