Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. K. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie z Jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wynagrodzenia za parkowanie pojazdu postanawia: odrzucić wniosek.
Zarządzeniem z dnia [...] r., Wojewódzki Sąd Administracyjny pozostawił bez rozpoznania wniosek Z. K. o przyznanie prawa pomocy, gdyż skarżący na wezwanie (doręczone w trybie art. 72 § 3 ustawy Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi), nie przedłożył wypełnionego druku formularza PPF, a zatem nie spełnił wymogu koniecznego do merytorycznego rozpatrzenia ww. wniosku. Odpis powyższego zarządzenia doręczono stronie w dniu [...] r. (k. 23 akt sądowych).
Pismem z dnia [...] r., kierowanym do Naczelnego Sądu Administracyjnego zatytułowanym "Zażalenie", Z. K. wniósł m.in. o przywrócenie terminu "do złożenia danych o stanie dochodów rodzinnych, na formularzu PPF, niezbędnych do uzyskania pomocy". Motywując swą prośbę, skarżący wskazał, iż w związku z trudną sytuacją rodziny, w dniach [..] r. - [...] r. przebywał za granicą kraju, gdzie bezskutecznie poszukiwał pracy. Skarżący wyjaśnił dalej, iż poczta nie wydała przesyłki sądowej innej osobie (żonie), dlatego też przesyłka nie została odebrana.
Wojewódzki Sąd Administracyjny [...] zważył, co następuje:
Jak stanowi art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), zwanej dalej "P.p.s.a.", czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.
Zgodnie zaś z treścią art. 86 § 1 P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Natomiast, jak stanowi art. 86 § 2 P.p.s.a., przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego.
Instytucja przywrócenia terminu, która dotyczy jedynie terminów procesowych zarówno ustawowych, jak i sądowych, jest oparta na zasadzie skargowości i ma na celu ochronę strony przed negatywnymi skutkami uchybienia terminowi. Termin do uzupełnienia braków formalnych wniosku procesowego o przyznanie prawa pomocy, ma charakter terminu ustawowego. Jeżeli zatem z przyczyny niezależnej od strony, termin nie może zostać zachowany, stronie przysługuje prawo do złożenia wniosek o przywrócenie tego terminu. Natomiast powołany wyżej art. 86 § 2 P.p.s.a. przewiduje przesłankę uniemożliwiającą przywrócenie terminu, w przypadku ustalenia, że uchybienie mu nie wywołuje dla strony ujemnych skutków procesowych w rozumieniu art. 85 P.p.s.a. (patrz J.P. Tarno. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2010r., s. 240).
Z orzecznictwa sądowoadministracyjnego, wyłania się przy tym stanowisko, iż zanim sąd przystąpi do badania okoliczności uprawdopodabniających brak winy w uchybieniu terminu, zobowiązany jest uwzględnić art. 88 P.p.s.a. Zgodnie z tym przepisem spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu, sąd odrzuci na posiedzeniu niejawnym.
W praktyce przyjmuje się, że jeżeli uchybienie terminu do dokonania czynności nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego, jak ma to miejsce w sytuacji opisanej w art. 86 § 2 P.p.s.a., to należy stwierdzić niedopuszczalność wniosku o przywrócenie terminu z powodu braku ustawowych warunków jego rozpoznania (vide postanowienie NSA z dnia 15 listopada 2011r., sygn. akt II OZ 1090/11, opubl. w Lex nr 1070480). Wniosek o przywrócenie terminu uznaje się również za niedopuszczalny, gdy ze względu na stan sprawy przywrócenie terminu stało się zbędne (por. postanowienie NSA z dnia 19 października 2010 r., sygn. akt II FZ 428/10, opubl. w Lex nr 742483).