Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. C. na pismo Burmistrza z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie naliczenia opłat z tytułu użytkowania wieczystego postanawia: odrzucić skargę. .
U Z A S D N I E N I E
J. C. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na pismo Burmistrza z dnia [...] r., nr [...] , wnosząc o wstrzymanie wykonania naliczania nowych opłat z tytułu użytkowania wieczystego od działki nr [...]
W odpowiedzi na skargę Burmistrz, w razie przyjęcia skargi do rozpoznania, wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie należy podkreślić, że w przypadku wniesienia skargi, sąd administracyjny w pierwszej kolejności bada jej dopuszczalność ustalając m.in., czy mieści się w katalogu spraw należących do właściwości sądu administracyjnego.
W przypadku stwierdzenia braku kognicji sądu do rozpoznania sprawy, taka skarga, podlega odrzuceniu stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t.Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej "P.p.s.a.".
Zgodnie z treścią art. 3 § 2 powołanej ustawy kontrola działalności administracji publicznej obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Nadto sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których sądową kontrolę przewidują przepisy ustaw szczególnych (§ 3).
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi uczyniono pismo Burmistrza z dnia [...] r., Nr [...] . Jak wynika z akt sądowych o sygn. akt II SA/Sz 151/15, pismem tym Burmistrz wypowiedział skarżącemu dotychczas obowiązująca opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej.
W ocenie Sądu, wskazany w skardze przedmiot nie należy do właściwości sądu administracyjnego, albowiem sprawa aktualizacji opłaty rocznej nie mieści się w pojęciu sprawy z zakresu administracji publicznej jak również w kategorii spraw wymienionych w art. 3 § 2 P.p.s.a.
Instytucja aktualizacji opłaty rocznej za użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowej została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r.
o gospodarce nieruchomościami (j.t.Dz. U. z 2015 r., poz. 782). Zgodnie z art. 78 ustawy właściwy organ zamierzający zaktualizować opłatę roczną z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej powinien wypowiedzieć na piśmie wysokość dotychczasowej opłaty, do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego, przesyłając równocześnie ofertę przyjęcia jej nowej wysokości. W wypowiedzeniu powinien wskazać sposób obliczenia nowej wysokości opłaty i pouczyć użytkownika wieczystego o sposobie zakwestionowania wypowiedzenia (ust. 1). Użytkownik wieczysty może, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wypowiedzenia, złożyć do samorządowego kolegium odwoławczego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości, wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona albo jest uzasadniona w innej wysokości (ust. 2). Wniosek, o którym mowa w ust. 2, składa się przeciwko właściwemu organowi.