Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia NSA Danuta Strzelecka - Kuligowska po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu R. T. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom. p o s t a n a w i a odrzucić sprzeciw
Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze - w wyniku rozpoznania odwołania J. i C. T. od decyzji Burmistrza C. z dnia [...] r. odmawiającej wydania J. S. nakazu przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom na działce nr [...] obręb O., gm. C. - uchyliło zaskarżoną decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Kwestionując powyższą decyzję J. T., C. T. oraz R. T. złożyli sprzeciw do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.
Zarządzeniem z dnia 11 kwietnia 2019 r. Sąd wezwał R. T. do wykazania, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, posiadania interesu prawnego do wniesienia skargi (np. poprzez wskazanie, że jest właścicielem konkretnej nieruchomości, której dotyczy postępowanie), pod rygorem odrzucenia skargi. Jednocześnie Sąd pouczył wnoszącego sprzeciw o treści art. 50 § 1 i 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Powyższe wezwanie zostało osobiście doręczone R. T. w dniu 17 maja 2019 r. (vide: zwrotne potwierdzenie odbioru: k. 11).
R. T. do dnia dzisiejszego nie wykonał zobowiązania Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:
Na wstępie wskazać należy, że Sąd przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania sprawy, zobligowany jest w pierwszej kolejności, ocenić dopuszczalność złożonego sprzeciwu. Jednocześnie należy mieć na względzie, że stosownie do art. 64b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 j.t. ze zm., dalej "p.p.s.a."), do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Jednym z warunków dopuszczalności sprzeciwu jest jej wniesienie przez uprawniony (legitymowany) do tego podmiot. Zgodnie z art. 50 § 1 p.p.s.a. uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi (§ 2).
Z powołanego przepisu wynika wprost, że poza podmiotami, które działają w interesie innych osób lub interesie publicznym (prokurator, rzecznicy, organizacja społeczna) jak i upoważnionymi z mocy prawa, każdy inny podmiot występujący ze sprzeciwem do sądu, musi mieć w złożeniu sprzeciwu interes prawny. Przy czym pod pojęciem interesu prawnego należy rozumieć istnienie obowiązku między sferą indywidulanych praw i obowiązków wnoszącego sprzeciw, a zaskarżonym aktem lub czynnością.
Przechodząc na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że R. T., nie przysługuje uprawnienie do wniesienia sprzeciwu od wymienionej wyżej decyzji Kolegium, gdyż nie posiada interesu prawnego w rozumieniu ww. przepisu.
Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego sprawy, wezwanie do wykazania istnienia interesu prawnego zostało odebrane przez wnoszącego sprzeciw w dniu 17 maja 2019 r., zatem siedmiodniowy termin do zrealizowania zobowiązania Sądu upłynął dnia 24 maja 2019 r., który to dzień nie był sobotą ani dniem wolnym od pracy. Jednakże wezwany w zakreślonym terminie nie wykonał zobowiązania Sądu.
Ponadto z akt administracyjnych sprawy nie wynika, aby ww. wnoszący sprzeciw był stroną w sprawie.
Mając na uwadze, że R. T. nie posiada uprawnienia do kwestionowania ww. rozstrzygnięcia wydanego przez Kolegium, wniesiony przez niego sprzeciw jako niedopuszczalny podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 64b § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.