Dnia 5 września 2008 r. Wojewódzki Sad Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia W S A - Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 5 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia Starosty [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 lipca 2008 r., sygn. akt II SA/Sz 438, o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi T.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] w przedmiocie opłaty eksploatacyjnej p o s t a n a w i a odrzucić zażalenie.
T K, reprezentowana przez adwokata M S, w dniu 29 kwietnia 2008 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia (...)., Nr (...), utrzymującą w mocy decyzję Starosty z dnia (...) Nr (...), którą orzeczono o nałożeniu na T K opłaty eksploatacyjnej w wysokości 3.675.600,00 zł za wydobycie bez wymaganej koncesji w okresie (...). kopaliny w działce nr (...), położonej w M W. Wraz ze skargą skarżąca złożyła do Sądu wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia (...) sygn. akt II (...), wstrzymał wykonanie zaskarżonej decyzji, uznając, iż jej wykonanie przed rozstrzygnięciem skargi mogłoby spowodować trudne do odwrócenia skutki.
Starosta w dniu (...). wniósł do Sądu zażalenie na opisane powyżej postanowienie, wskazując, że orzeczenie to jest nieprawidłowe, albowiem w sprawie nie zachodzą przywołane przez Sąd przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do przepisu art. 194 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.
- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), dalej zwanej "P.p.s.a.", na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, którego przedmiotem jest wstrzymanie wykonania decyzji, przysługuje zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jednakże zażalenie, które jest niedopuszczalne, wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a. Zgodnie bowiem z art. 197 § 2 P.p.s.a., do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej, zaś jak stanowi art. 178 P.p.s.a., wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną.
Podstawowym warunkiem dopuszczalności zażalenia jest jego wniesienie przez podmiot uprawniony. Czynnie legitymowanymi do wniesienia zażalenia są: strona (art. 12 P.p.s.a), podmiot, którego sąd nie dopuścił do udziału w sprawie (art. 33 § 2 P.p.s.a.), prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich (vide: J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2008, Wyd. LexisNexis, s. 498). Zgodnie zaś z art. 32 P.p.s.a., w postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej stronami są skarżący oraz organ, którego działanie lub bezczynność jest przedmiotem skargi. Przy czym przez pojęcie "skarżący" należy rozumieć podmiot uprawniony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego (art. 50 P.p.s.a.), który z tego uprawnienia skorzystał, tzn. wniósł skargę do tego sądu (vide: J.P. Tarno, op. cit., s. 106).
W rozpoznawanej przez Sąd sprawie zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lipca 2008 r. o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji wniósł Starosta, tj. organ który wydał rozstrzygnięcie w pierwszej instancji. Jak wynika z okoliczności sprawy, organ ten nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia zażalenia. W szczególności nie jest on stroną postępowania sądowego, albowiem stroną skarżącą jest T K, zaś organem, który wydał akt stanowiący przedmiot skargi - Samorządowe Kolegium Odwoławcze.
Wobec tego, że posiadanie uprawnienia do złożenia zażalenia do sądu administracyjnego stanowi podstawową przesłankę dopuszczalności tego środka odwoławczego, a Starosta jako organ administracji publicznej pierwszej instancji takiej legitymacji nie posiada, Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 P.p.s.a., orzekł o odrzuceniu zażalenia jako niedopuszczalnego.