Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania p o s t a n a w i a odrzucić skargę

Uzasadnienie

W piśmie z dnia [...] r. skierowanym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , C. M. wskazała, że z uwagi na stan zdrowia prosi o pozostawienie akt jej sprawy do ponownego rozpoznania.

Z uwagi na treść ww. pisma zarządzeniem Sądu z dnia [...] r. wezwano skarżącą do usunięcia braków formalnych skargi przez :

- oznaczenie organu, którego działalności skarga dotyczy,

- określenie naruszenia prawa bądź interesu prawnego, tj. podanie przyczyny uzasadniającej wniesienie skargi do sądu administracyjnego.

Wezwanie zawierało pouczenie, że niezastosowanie się do jego treści w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, spowoduje odrzucenie skargi.

Zarządzeniem Sądu z dnia [...] r. ponownie zobowiązano skarżącą do usunięcia ww. braków formalnych skargi oraz pouczono o przysługującym prawie do złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy.

Wezwanie doręczono skarżącej w dniu [...] r.

W terminie zakreślonym przez Sąd do dokonania żądanej czynności, skarżąca w piśmie z dnia [...] r., oświadczyła, że "prosi o złożenie przedmiotowych akt do archiwum, gdyż sprawę uważa za nieaktualną (zamkniętą)." Powyższe stwierdzenie Sąd potraktował jako oświadczenie, o cofnięciu skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skargę należało odrzucić.

Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Przesłankami tymi są: niewłaściwość sądu (pkt 1), wniesienie po terminie (pkt 2), nieuzupełnienie braków formalnych (pkt 3), zawisłość sprawy (pkt 4), brak zdolności sądowej lub procesowej (pkt 5) oraz niedopuszczalność z innych przyczyn (pkt 6).

Wobec wątpliwości co do charakteru złożonej skargi Sąd wezwał skarżącą do usunięcia braków formalnych skargi przez oznaczenie organu którego działania dotyczy a także określenie naruszenia prawa bądź interesu prawnego.

Niezachowanie bowiem wymogów formalnych skargi, może skutkować wezwaniem skarżącego przez Sąd do ich usunięcia w wyznaczonym terminie, a w razie jego niezachowania - odrzuceniem skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.

Skarżąca w piśmie z dnia [...] r. stanowiącym odpowiedź na wezwania Sądu do uzupełnienia braków formalnych skargi, oświadczyła, że skargę cofa.

W tym miejscu należy zauważyć, że cofnięcie skargi o ile jest skuteczne prowadzi do umorzenia postępowania (art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.). W niniejszej sprawie taka sytuacja nie miała jednak miejsca. Rozpoznanie oświadczenia strony o cofnięciu skargi jest możliwe w przypadku kiedy skarga nie zawiera braków uniemożliwiających jej rozpoznanie.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi podlega ona odrzuceniu.

Mając na względzie dyspozycję ww. przepisu należało orzec jak w sentencji.

Strona 1/1