Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie Monika Bieńkowska po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie z Jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego p o s t a n a w i a ustanowić adwokata
B. L. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji odmawiającą przyznania skarżącemu zasiłku okresowego.
W skardze zawarł wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu do uzupełnienia braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy, poprzez złożenie go na urzędowym formularzu PPF, skarżący w zakreślonym terminie złożył ww. formularz.
W przedmiotowym formularzu wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.
Uzasadniając wniosek podał, uzasadnienie takie jak w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego nr [...] zarejestrowanej w Sądzie pod sygnaturą II SA/Sz 441/12, tj. że nie może ponieść kosztów postępowania bez uszczerbku dla swojego bytu i utrzymania. Wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, nie ma nikogo na utrzymaniu. Posiadany majątek to mieszkanie. Miesięczny dochód skarżącego stanowi zasiłek z MOPS w wysokości [...]zł.
Z akt administracyjnych wynika, że skarżący zamieszkuje z rodzicami, jest niepełnosprawny, niezdolny do samodzielnej egzystencji, nigdzie nie pracuje, w Sądzie Okręgowym jest zarejestrowana sprawa o ubezwłasnowolnienie B. L., która w maju b.r. odroczona została na czas nieoznaczony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270) zwaną dalej P.p.s.a., strona ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Taki szczególny przepis stanowi art. 239 pkt 1 lit. a P.p.s.a., zgodnie z którym nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie lub bezczynność organu w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Oznacza to, że ustawowym zwolnieniem od kosztów sądowych objęte są postępowania, których przedmiot należy do zakresu spraw wymienionych w tym przepisie. W rozpoznawanej sprawie przedmiotem postępowania jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji odmawiającą przyznania pomocy w postaci zasiłku okresowego. Należy więc przyjąć, że sprawa dotyczy zakresu pomocy i opieki społecznej wskazanej w art. 239 pkt 1 lit. a P.p.s.a.
Nadto wnioskodawca złożył wniosek o ustanowienie adwokata, który należało rozpoznać merytorycznie w oparciu o sytuację majątkową, rodzinną i finansową. Jak wynika ze złożonego oświadczenia B. L. zamieszkuje z rodzicami, jednakże prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, jego dochód stanowi zasiłek w wysokości [...]zł.
Zgodnie z art. 245 § 1 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (§ 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (§ 3).
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, a w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 1 i 2 powołanej wyżej ustawy).
Z przedłożonego oświadczenia wynika, że sytuacja skarżącego pozwala na przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Jedyny jego dochód stanowią bowiem świadczenia pieniężne z pomocy społecznej, nie jest on zdolny do podjęcia pracy zarobkowej ani do samodzielnej egzystencji.
W tym stanie rzeczy należy przyjąć, że B. L. nie ma możliwości na ustanowienie pełnomocnika z wyboru. Zatem wniosek o prawo pomocy w tym zakresie należało uwzględnić.
W związku z powyższym orzeczono jak w sentencji postanowienia.