Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder po rozpoznaniu w dniu 4 września 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Zakładów A. w likwidacji na decyzję Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zawieszenia działalności zakładu na czas prowadzenia postępowania wyjaśniającego w sprawie wniosku strony skarżącej o wstrzymanie wykonania decyzji p o s t a n a w i a: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Pismem z dnia [...] r. Zakłady [...] z o.o. w [...] w likwidacji wniosły skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] na decyzję [...] Lekarza Weterynarii z dnia [...] r. utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Lekarza Weterynarii z dnia [...] r. w sprawie zawieszenia działalności zakładu na czas określony do zakończenia postępowania wyjaśniającego przyczynę zatrucia włośniem krętym ludzi.
Skarżący wniósł o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Mając na uwadze, że skarżący nie uzasadnił złożonego wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, Sąd pismem z dnia [...] r. zobowiązał go do wykazania i uzasadnienia przesłanek wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w terminie 7 dni, pod rygorem odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Ww. zobowiązanie zostało skarżącemu doręczone w dniu [...] r., jednakże w zakreślonym terminie skarżący zobowiązania Sądu nie wykonał.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) , zwanej dalej P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 P.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja ta ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja administracyjna korzysta z domniemania zgodności z prawem i podlega wykonaniu.
Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażonym, m.in. w postanowieniu NSA z dnia 20 grudnia 2004 r. (sygn.akt GZ 138/2004), podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji - zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a. - jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taki uszczerbek (majątkowy lub niemajątkowy), który nie będzie mógł być usunięty przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego surogat w postaci sumy pieniężnej nie przedstawiałby znaczenia dla skarżącego, albo gdyby zachodziło zagrożenie życia lub zdrowia.
W ocenie Sądu wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje - w tym kontekście - na uwzględnienie. Podkreślić przy tym należy, że strona skarżąca nie wskazała żadnych argumentów uzasadniających udzielenie jej tymczasowej ochrony w postępowaniu sądowoadministracyjnym, o której mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a. Pełnomocnik skarżącego ograniczył się jedynie do złożenia samego wniosku bez żadnego uzasadnienia, zignorował również wezwanie Sądu w tym zakresie. Brak uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę.
Mając powyższe na względzie, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 P.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny postanowił jak w sentencji.