Dnia 30 lipca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 30 lipca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Burmistrza na uchwałę Nr XLII/513/2013 Rady Miejskiej w Gryficach z dnia 23 lutego 2013 r. w sprawie likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu przekształcenia w jednostkę budżetową p o s t a n a w i a I. odrzucić skargę, II. zwrócić Gminie uiszczony wpis od skargi w kwocie [...] (słownie:[...]) złotych
Burmistrz, działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwałę na Nr XLII/513/2013 Rady Miejskiej w Gryficach z dnia 23 lutego 2013 r. w sprawie likwidacji samorządowego zakładu budżetowego w celu przekształcenia w jednostkę budżetową, zarzucając uchwale szereg nieprawidłowości.
Rada Miejska w odpowiedzi na skargę wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zgodnie z zasadą skargowości wszczęcie postępowania przed sądem administracyjnym wymaga wystąpienia ze stosownym żądaniem przez uprawniony podmiot. Zgodnie z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) -zwanej dalej "p.p.s.a.", uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Zatem krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi jest ściśle określony.
W niniejszej sprawie skarga została wniesiona na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zgodnie z którym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej może, po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.
Wójt gminy, jako organ wykonawczy gminy, zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, kieruje bieżącymi sprawami gminy oraz reprezentuje ją na zewnątrz (art. 31 ustawy). Wójt gminy, jako organ wykonawczy gminy, nie posiada natomiast własnego interesu prawnego, który wymagałby ochrony prawnej przewidzianej art. 101 ustawy o samorządzie gminnym. Skoro zatem wójt gminy jako organ gminy nie posiada własnego interesu prawnego, to tym samym nie przysługuje mu prawo zaskarżenia uchwały rady gminy zarówno na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym jak i art. 50 § 1 p.p.s.a., które to przepisy wymagają do skutecznego zaskarżenia aktu administracyjnego wylegitymowania się interesem prawnym (por. postanowienie NSA z dnia 26 listopada 2009 r. sygn. akt I OSK 1584/09 dostępne na www.orzeczenia-nsa.pl).
W myśl art. 30 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wójt gminy wykonuje uchwały rady gminy, a zgodnie z art. 30 ust. 3 tej ustawy w realizacji zadań własnych wójt gminy podlega wyłącznie radzie gminy. W przypadku wystąpienia ewentualnych rozbieżności w stanowiskach obu organów mogą one rozstrzygać ewentualne spory w drodze prawem przewidzianej tj. na przykład w drodze wystąpienia do wojewody o podjęcie rozstrzygnięcia nadzorczego czy o wniesienie skargi do sądu administracyjnego, natomiast nie jest dopuszczalna droga skargi wójta do sądu administracyjnego. Z treści skargi nie wynika, by Burmistrz z możliwości powyższych skorzystał. Organowi wykonawczemu gminy nie przysługuje natomiast prawo do samodzielnego zaskarżenia uchwały do sądu administracyjnego. Brak legitymacji skargowej Burmistrza jest ewidentny, co dawało podstawy do odrzucenie skargi.
Z tego względu, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Orzeczenie w przedmiocie zwrotu wpisu wydano na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 tej ustawy.