Dnia 17 stycznia 2017 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Szczecinie Bożena Gonzalez Perea po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. M. K. o przyznanie wynagrodzenia za udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie ze skargi kasacyjnej A. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 grudnia 2014 r. sygn. akt II SA/Sz 567/14 oddalającego skargę A. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi A. M. K. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - kwotę [...] (słownie: [...]) złotych, która obejmuje kwotę [...] zł, powiększoną o kwotę należnego podatku od towarów i usług, z tytułu kosztów pomocy prawnej udzielonej na zasadzie prawa pomocy
Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę A.T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego. W pkt. II wyroku Sąd przyznał adwokatowi T.F. wyznaczonemu z urzędu wynagrodzenie za nieopłaconą pomoc prawną.
W dniu [...] pełnomocnik skarżącego T.F. nadał w urzędzie pocztowym skargę kasacyjną od tego wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 20 października 2016 r. sygn. akt I OSK 404/15 oddalił skargę kasacyjną. Z protokołu rozprawy wynika, że skarżącego na rozprawie reprezentowała A.K., adwokat wyznaczony do pełnienia czynności przed NSA w niniejszej sprawie, wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w Warszawie.
W dniu [...] adwokat A.K. złożyła wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego w ramach prawa pomocy, określa - mające zastosowanie w sprawie z mocy art. 250 i art. 253 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 461). Rozporządzenie to jest podstawą przyznania adwokatowi wynagrodzenia w niniejszej sprawie na podstawie § 22 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. poz. 1801), które obowiązywało w dacie zakończenia postępowania w drugiej instancji.
W myśl § 18 ust. 1 pkt 2 lit. c rozporządzenia z 28 września 2002 r., stawka minimalna za udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, jeżeli nie prowadził sprawy w drugiej instancji ten sam adwokat, nie sporządził i nie wniósł skargi kasacyjnej, wynosi 75 % stawki minimalnej określonej (w niniejszej sprawie) w oparciu o § 18 ust. 1 pkt 1 lit c na kwotę 240 zł, czyli wynosi 180 zł. Adwokat A.K. reprezentowała skarżącego wyłącznie na rozprawie przed NSA. Dlatego należało przyznać jej koszty nieopłaconej pomocy prawnej - za udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - w kwocie 180 złotych, powiększone o stawkę należnego podatku VAT.
Z tych względów, orzec należało jak na wstępie, na podstawie art. 250 w zw. z art. 253 § 3 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w powiązaniu z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. c wyżej wskazanego rozporządzenia.