Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stefan Kłosowski po rozpoznaniu w dniu 7 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
R. S. pismami z dnia 18 kwietnia 2016 r. oraz z dnia 17 maja 2016 r. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Postanowieniem z dnia 14 lipca 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 601/16 sąd odrzucił skargę jako złożoną z uchybieniem ustawowego terminu. Odpis postanowienia wraz z uzasadnieniem doręczony został skarżącemu w dniu 25 lipca 2016 r.
W dniu 26 lipca 2016 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) R. S. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Postanowieniem z dnia 16 września 2016 r., sygn. akt II SA/Sz 601/16 referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie radcy prawnego.
Pismem z dnia 26 października 2016 r., wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w S. pełnomocnik - radca prawny A. J. złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że zaskarżoną decyzję doręczono skarżącemu w dniu 25 marca 2016 r., a skarga została wniesiona do sądu, za pośrednictwem organu I instancji, w dniu 18 kwietnia 2016 r. Organ I instancji przekazał skargę do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. w dniu 29 kwietnia 2016 r., a więc już po upływie 30-dniowego terminu do wniesienia skargi.
Pełnomocnik podał nadto, że skarżący będąc osobą niepełnosprawną i nieobeznaną z przepisami prawa, nie zrozumiał w sposób dostateczny skierowanego do niego pouczenia, zawartego w decyzji organu II instancji. Czynności złożenia skargi R. S. dokonał przed upływem 30 dni od dnia doręczenia mu decyzji, a uchybienie terminowi spowodowane było jedynie nieprawidłowym miejscem złożenia skargi, a nie zlekceważeniem ustawowego terminu.
Jednocześnie pełnomocnik zaznaczył, że wniosek o przywrócenie terminu złożył w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu - zawiadomienie o powierzeniu mu roli pełnomocnika z urzędu dla skarżącego nastąpiło w dniu 24 października 2016 r. Dodatkowo wyjaśnił, że do wniosku nie załączył odpisu skargi, bowiem znajduje się ona w aktach sprawy i ją podtrzymuje.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Orzeczenie w tym przedmiocie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4). Powyższe warunki muszą zostać spełnione łącznie, aby wniosek mógł zostać rozpatrzony pozytywnie.