Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Arkadiusz Windak po rozpoznaniu w dniu 12 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...], w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego postanawia: przywrócić termin do wniesienia skargi.
R.S. pismami z dnia [...] oraz z dnia [...] zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Postanowieniem z dnia 18 lipca 2016 r. Wojewódzki Sad Administracyjny w Szczecinie odrzucił ww. skargę jako wniesioną z uchybieniem terminu.
Postanowieniem z dnia 10 sierpnia 2016 r. Sąd przyznał R.S. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie radcy prawnego.
Pismem z dnia [...], wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w S. pełnomocnik skarżącego - r. pr. A.J. złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że zaskarżoną decyzję doręczono stronie w dniu 25 marca 2016 r., zaś skarga została wniesiona do Sądu, za pośrednictwem organu I instancji, dnia 18 kwietnia 2016 r. Organ I instancji przekazał skargę do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. w dniu 29 kwietnia 2016 r. Wniesienie skargi nastąpiło zatem z uchybieniem terminu, które to pociąga dla strony ujemne skutki procesowe w postaci odrzucenia skargi. Jednakże, w ocenie pełnomocnika, skarżący nie wniósł skargi w sposób prawidłowy bez swojej winy. Skarżący ma [...] lat i jest osobą głuchoniemą, posługującą się na co dzień językiem migowym, co ogranicza jego możliwości uzyskania pomocy, w tym pomocy prawnej. Jako osoba niepełnosprawna i nieobeznana z przepisami prawa, nie zrozumiał w sposób dostateczny skierowanego do niego pouczenia zawartego w decyzji organu II instancji. Złożenia skargi dokonano przed upływem 30 dni od dnia doręczenia decyzji, zaś uchybienie terminu spowodowane było jedynie nieprawidłowym miejscem złożenia skargi, a nie zlekceważeniem ustawowego terminu.
Jednocześnie pełnomocnik zaznaczył, że wniosek o przywrócenie terminu złożył w ciągu tygodnia od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, gdyż zawiadomienie o powierzeniu mu roli pełnomocnika z urzędu dla skarżącego miało miejsce dnia 5 października 2016 r. Nadto pełnomocnik wyjaśnił, że nie załączył odpisu skargi, albowiem znajduje się ona w aktach sprawy i ją podtrzymuje.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2016 r., poz. 718), zwanej dalej "P.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Orzeczenie w tym przedmiocie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 P.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Warunki powyższe muszą być spełnione łącznie, aby wniosek mógł zostać rozpatrzony pozytywnie.