Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Trzebiatowie, reprezentowanej przez Burmistrza Trzebiatowa w przedmiocie nabycia nieruchomości położonej na terenie gminy Trzebiatów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 27 października 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Trzebiatowie, reprezentowanej przez Burmistrza Trzebiatowa z dnia 31 marca 2014 r. Nr XLV/378/14 w przedmiocie nabycia nieruchomości położonej na terenie gminy Trzebiatów postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej uchwały

Uzasadnienie

Rada Miejska w Trzebiatowie w dniu 31 marca 2014 r. podjęła uchwałę o nr XLV/378/14 w sprawie nabycia nieruchomości położonej na terenie gminy Trzebiatów. W § 1 powołanej uchwały Rada Miejska wyraziła zgodę na nabycie przez Gminę Trzebiatów od Skarbu Państwa - Agencji Nieruchomości Rolnych, w drodze nieodpłatnego przekazania, nieruchomości niezabudowanej położonej w Nowielicach, oznaczonej jako działka nr 4/23.

Pismem z dnia 30 maja 2014 r. J.W. i A.K. złożyli, na powołaną wyżej uchwałę, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w której jednocześnie sformułowali wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej uchwały stosownie do art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Postanowieniem z dnia 29 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę J.W. na ww. uchwałę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.), zwanej w dalszej części ustawą "P.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże odstępstwo od tej ogólnej reguły przewiduje przepis art. 61 § 3 tej ustawy, w myśl którego po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

W orzecznictwie i doktrynie nie budzi wątpliwości, że przedmiotem udzielenia ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 ww. ustawy mogą być jedynie takie akty i czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy natomiast rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w danym akcie (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 2006 r., sygn. akt II FZ 882/05, publ. w internecie).

Tak rozumiana cecha wykonalności oznacza istnienie realnej możliwości jej realizacji, uprawnień i obowiązków zawartych w danym rozstrzygnięciu. Takich cech nie ma uchwała objęta skargą, ponieważ z jej treści wynika wyłącznie, że Rada Miejska wyraziła zgodę na nabycie konkretnej nieruchomości do gminnego zasobu nieruchomości. Sformułowanie treści uchwały w powyższy sposób wskazuje, że zaskarżony akt nie nakłada na skarżącego żadnego obowiązku podlegającego wykonaniu w sposób dobrowolny, czy też przymusowy, nie stanowi też podstaw do wywodzenia jakiegokolwiek uprawnienia.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, że skarżący nie przedstawił ponadto żadnej argumentacji stanowiącej o wykazaniu relacji między brakiem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, a wystąpieniem zagrożeń wynikających z treści art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a.

W tym stanie rzeczy orzeczono, na podstawie art. 61 § 3 oraz art. 61 § 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jak w postanowieniu.

Strona 1/1