Dnia 15 stycznia 2009 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2009 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Gryfinie na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zabezpieczenia przepadku samochodu osobowego p o s t a n a w i a: umorzyć postępowanie sądowe Sygn. akt II SA/Sz 641/08 POSTANOWIENIE Dnia 15 stycznia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Gryfinie na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zabezpieczenia przepadku samochodu osobowego p o s t a n a w i a: podjąć zawieszone postępowanie na podstawie art. 128 § 1 pkt 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U Nr 153, poz. 1270 ze zm.) .
Skarżący Prokurator Rejonowy w G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę z dnia 27 marca 2007 r. na ostateczne postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy dokonania zabezpieczenia przepadku samochodu osobowego.
Postanowieniem z dnia 10 października 2007 r. sygn. akt I SA/Sz 283/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zawiesił postępowanie sądowe.
Pismem procesowym z dnia 15 grudnia 2008 r. skarżący cofnął wniesioną skargę.
Postanowieniem z dnia 15 stycznia 2009 r. sygn. akt II SA/Sz 641/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie podjął z urzędu zawieszone postępowanie sądowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:
Stosownie do art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Wobec cofnięcia skargi, nie znajdując podstaw do uznania tego cofnięcia za niedopuszczalne, na podstawie art. 60 w zw. z art. 161 § 1 pkt 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postępowanie sądowe wywołane skargą umorzyć.