Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie : Sędzia WSA Maria Mysiak po rozpoznaniu w dniu 31 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. I. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatancki postanawia: odrzucić skargę
W dniu [...] r. T. I. złożył, za pośrednictwem Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego pismo zatytułowane "skarga o wznowienie postępowania sądowego", w którym oświadczył na wstępie, że wnosi o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją z dnia [...] r., Nr [...] utrzymaną w mocy decyzją z dnia [...] r., Nr [...]. Skarżący powołał się na przepisy art. 271 pkt 2 i art. 277 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dotyczące wznowienia postępowania sądowego oraz art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a. dotyczący instytucji wznowienia postępowania administracyjnego.
W uzasadnieniu pisma skarżący podniósł szereg zarzutów względem postępowania administracyjnego zakończonego decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] r.
w przedmiocie przyznania skarżącemu uprawnień kombatanckich wskazując, między innymi, że organ w tym postępowaniu powołał nieprawidłowe dowody, również przed sądem administracyjnym, nie dokonał wszystkich czynności dowodowych w postępowaniu, oparł się na błędnej ankiecie z IPN-u. Ponadto skarżący przedstawił swoje stanowisko w sprawie przyznania mu uprawnień kombatanckich.
W odpowiedzi na skargę organ wskazał, że T. I. wniósł skargę na decyzję z dni [...] r., Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie z wniosku skarżącego o wznowienie postępowania w sprawie przyznania mu uprawnień kombatanckich z uchybieniem ustawowego terminu do jej wniesienia i dlatego też skarga winna podlegać odrzuceniu.
Wobec rozbieżności zawartych w treści ww. skargi Przewodniczący Wydziału wezwał skarżącego do sprecyzowania skargi poprzez jednoznaczne wskazanie zaskarżonej decyzji (określenie jej daty i numeru), w szczególności, czy przedmiotem skargi jest decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] r. w przedmiocie umorzenia postępowania wznowieniowego, czy też wnosi skargę o wznowienie postępowania sądowego, wówczas powinien wskazać sygnaturę akt zakończonej sprawy sądowej.
W odpowiedzi na wezwanie Sądu, skarżący złożył pismo procesowe z dnia [...] r., w którym wyjaśnił, że nie zgadza się z decyzją z dnia [...] r. Nr [...]. Decyzja ta zapadła zbyt szybko, nie pozwolono mu uzupełnić dokumentacji. Następnie decyzją z dnia [...] r. Nr [...] utrzymano ww. decyzję w mocy, a w uzasadnieniu podano nieprawdę i oparto się tylko na jednym dokumencie z IPN-u .
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Jak wynika z akt, przedmiotem skargi T. I. jest decyzja Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia [...] r. Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję własną z dnia [... r. Nr [...] o odmowie przyznania T. I. uprawnień kombatanckich z tytułu osadzenia w obozie przesiedleńczym.
Wyjaśnić w tym miejscu należy, że skarżący, pomimo określenia pisma inicjującego postępowanie sądowe w tej sprawie jako skarga o wznowienie postępowania sądowego, nie sprecyzował w tym piśmie, którego konkretnie postępowania sądowego domaga się wznowienia i z jakich przyczyn, a WSA w Szczecinie od [...] r. czterokrotnie orzekał w różnych sprawach ze skarg T. I. związanych z żądaniem przyznania mu uprawnień kombatanckich, nie uczynił tego również na wezwanie Sądu do sprecyzowania swojego żądania. W treści pierwszego pisma skarżący przywołał wprawdzie przepisy dotyczące wznowienia postępowania sądowego, jednakże bez powiązania ich z konkretną sprawą i bez wskazania jakichkolwiek okoliczności uzasadniających żądanie wznowienia. Podniósł natomiast w tym piśmie szereg zarzutów względem postępowania administracyjnego przeprowadzonego w sprawie przyznania mu uprawnień kombatanckich, wskazując przy tym na art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a.