Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Wspólnoty Mieszkaniowej A. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 października 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 654/16 oddalającego skargę Wspólnoty Mieszkaniowej A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o samodzielności lokalu postanawia: odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjnego w S. oddalił skargę Wspólnoty w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o samodzielności lokalu.
Wyrok w tej sprawie został wydany w dniu [...] r., po przeprowadzeniu rozprawy w dniu [...] r., na której obecny był Prezes Zarządu Towarzystwa [...] . w W. reprezentującego skarżącą Wspólnotę.
W dniu [...] r. Prezes zarządu TBS Sp. z o.o. w W., działającego w imieniu skarżącej Wspólnoty, złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia ww. wyroku. W uzasadnieniu pisma wskazano, że niezłożenie wniosku w terminie wynikało z przeświadczenia o tym, że sądy administracyjne publikują swoje orzeczenia wraz z uzasadnieniem. Ponadto skarżąca nie została poinformowana o tym, że w przypadku oddalenia skargi należy złożyć wniosek o uzasadnienie orzeczenia i to w krótkim terminie 7 dni. Poza tym skarżąca wskazała, że uzasadnienie jest jej niezbędne do wyjaśnienia motywów związanych z tym, iż sąd nie podzielił argumentów strony co do samodzielności lokalu, po to, aby wyeliminować tę niepewność w przyszłości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Stosownie do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi o przywróceniu terminu. Orzeczenie w tym przedmiocie może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Wyjaśnić należy, że brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony należycie dbającej o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet niewielkim niedbalstwem. W orzecznictwie sądów administracyjnych podkreśla, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wtedy, gdy jego uchybienie nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Jeżeli strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa nie jest możliwe przywrócenie terminu. Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie wtedy, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. także postanowienia NSA: z 15 lipca 2014 r., II FZ 832/14; z 9 września 2014 r., I GZ 499/14 oraz z 2 października 2014 r., II OZ 1011/14 - www.orzeczenia.nsa.gov.pl).