Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stefan Kłosowski po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z Jej skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku rodzinnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
E. S. wystąpiła ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r., nr [...] uchylającą decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] r. (odmawiającą przyznania zasiłku rodzinnego wnioskowanego na troje dzieci skarżącej na okres świadczeniowy 2016/2017) i przekazującą sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Skarżąca zwróciła się jednocześnie z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej: "P.p.s.a."), po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o którym mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna stanowi inaczej.
Podkreślić należy, że przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Instytucja wstrzymania wykonania może dotyczyć wyłącznie kategorii aktów administracyjnych, które stwierdzają lub tworzą po stronie adresatów obowiązki prawne lub uprawnienia. Zaskarżona decyzja organu odwoławczego, uchylająca decyzję odmowną organu pierwszej instancji i przekazująca sprawę temu organowi do ponownego rozpoznania, nie nadaje się do wykonania. Nie wywołuje ona również skutków materialnoprawnych, ale powoduje konieczność ponownego zajęcia się żądaniem strony o przyznanie zasiłku rodzinnego przez organ pierwszej instancji i wydania przez ten organ stosownego aktu rozstrzygającego o prawach lub obowiązkach wnioskodawcy. W stosunku do tego rodzaju decyzji, nie można mówić o potencjalnym niebezpieczeństwie wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W świetle powyższych rozważań, brak jest w tejże sprawie podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Z tego względu, Sąd stosownie do art. 61 § 3 i 5 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak na wstępie.