Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. M. o przywrócenie terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 667/15 w sprawie ze skargi A. M. na decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu z dnia 3 grudnia 2015 r.
Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 667/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę A.M. na decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela.
O terminie i godzinie posiedzenia Sądu, na którym zapadło powyższe orzeczenie skarżąca została zawiadomiona przez Sąd pismem z dnia 14 października 2015 r. (doręczonym skarżącej w dniu 20 października 2015 r.), zawierającym między innymi pouczenie o możliwości złożenia wniosku o uzasadnienie - w przypadku oddalenia skargi - w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia wyroku. Na rozprawę w dniu 3 grudnia 2015 r. skarżąca nie stawiła się.
W dniu 17 grudnia 2015 r. (data nadania wniosku) A.M. złożyła wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku zapadłego w tej sprawie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia ww. wniosku. Skarżąca podała, że okres od 23 listopada 2015 r. do 10 grudnia 2015 r. był dla niej bardzo obciążający fizycznie i psychicznie. A.M. wyjaśniła, że od września 2015 r. podjęła zatrudnienie w nowym miejscu pracy, a jej dzieci (syn ur. [...] r. oraz córka ur. [...] r.) w tym okresie więcej chorowały (córka boleśnie ząbkowała), co wymagało od niej pełnienia w jak największym wymiarze osobistej opieki nad dziećmi, przy jednoczesnym wykonywaniu pracy zawodowej na pełen etat. Powyższe okoliczności okazały się być dla skarżącej przeszkodą niedającą się przezwyciężyć.
Do wniosku A.M. załączyła zaświadczenie lekarskie z dnia 17 grudnia 2015 r., z którego wynika, że dzieci skarżącej były chore w okresie od dnia od dnia 24 listopada 2015 r. do dnia 10 grudnia 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej P.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Natomiast zgodnie z art. 87 § 2 P.p.s.a. we wniosku tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Wyjaśnić trzeba, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Dlatego przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody nagłej i nie do przezwyciężenia, tj. takiej, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. wyrok NSA z 14 stycznia 2000r., sygn. akt I SA/Gd 794/99 opublikowany w LEX nr 40381).
Zgodnie z orzecznictwem sądowoadministracyjnym do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez stronę zalicza się np.: przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar, itp. nagłe zdarzenie losowe (por.: wyrok NSA z 19 września 2000 r., sygn. akt I SA 1072/00, LEX nr 55307).
Natomiast dopuszczenie się choćby lekkiego niedbalstwa, czy też niedostateczna staranność w prowadzeniu spraw skutkują odmową przywrócenia terminu do dokonania określonej czynności.