Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. S. o wstrzymanie wykonania decyzji Prezydenta Miasta [...] r., znak: [...] orzekającej o uznaniu pobranego świadczenia alimentacyjnego za świadczenie nienależne w sprawie z Jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia z funduszu alimentacyjnego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Prezydenta Miasta [... r., znak: [...]
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia 29 grudnia 2014r. orzekającą o uchyleniu w całości decyzji własnej z dnia 5 października 2012r. przyznającej M.S. świadczenia alimentacyjne na rzecz K.S. oraz o odmowie przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego na rzecz K.S. za okres od 1 października 2012r. do 30 września 2013r.
Pismem z dnia 11 maja 2015r. K.S. reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego M.S., działającą przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na opisaną wyżej decyzję.
W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Prezydenta Miasta S. z dnia [...] orzekającej o uznaniu pobranego świadczenia alimentacyjnego w wysokości [...] zł za świadczenie nienależne, z powodu prawdopodobieństwa wyrządzenia znacznej szkody finansowej i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że organ wydał zaskarżoną decyzję przedwcześnie i bez podstawy prawnej, a jej wykonanie spowoduje znaczną szkodę majątkową dla skarżącego i jej przedstawiciela ustawowego, którzy znajdują się w trudnej sytuacji finansowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Odmowa wstrzymania wykonania aktu lub czynności przez organ nie pozbawia skarżącego wniosku w tym przedmiocie do sądu. W myśl bowiem art. 61 § 3 wskazanej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Powołana regulacja prawna przewiduje jednocześnie możliwość wstrzymania zaskarżonych aktów wydanych lub podjętych w granicach tej samej sprawy.
W niniejszej sprawie skarżący domaga się wstrzymania wykonania decyzji wydanej przez organ pierwszej instancji Prezydenta Miasta S. w sprawie uznania pobranego świadczenia alimentacyjnego za świadczenie nienależne.
W tej sytuacji konieczne jest odniesienie się do dopuszczalności wstrzymania decyzji objętej wnioskiem. W kwestii omawianego zagadnienia zwraca się uwagę, że kluczowe dla zakresu zastosowania powołanego na wstępie przepisu będzie znaczenie, jakie się przypisze dla pojęcia "sprawy", w granicach której sąd może wstrzymać wykonanie aktu lub czynności. Przyjęte jest, że ustawodawca odsyła do stosowania pojęcia "sprawy" w znaczeniu materialnoprawnym, gdzie jej tożsamość wyznaczają identyczność podmiotu i przedmiotu stosunku prawnego (vide: T. Woś, H. Knysiak - Molczyk M. Romańska. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wydawnictwo LexisNexis, Wyd. 5. s. 495-496).
Przyjęte jest również, że zwrot "w granicach tej samej sprawy" należy interpretować na tle art. 3 § 2 P.p.s.a., który wskazuje na przedmiot sądowej kontroli, a także art. 134 i art. 135 tej ustawy, które regulują zakres sądowej kontroli. Ten ostatni przepis stanowi, że sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga. Można więc powiedzieć, że pojęcia "granice tej samej sprawy" i "granice sprawy, której dotyczy skarga" zakreślają zbliżone ramy prawne.