Dnia 27 września 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 27 września 2018 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku D. Z. i M. Z. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w sprawie ze sprzeciwów M. Z. i D. Z. oraz B. O. i K. O. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy zakończonej wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Sz 685/18 p o s t a n a w i a odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 20 lipca 2018 r. sygn. akt II SA/Sz 685/18.
D. Z. i M. Z. pismem z 13 sierpnia 2018r. wystąpili o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 lipca 2018r., sygn. akt II SA/Sz685/18 oraz złożyli wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W uzasadnieniu wniosku wskazali, że do uchybienia terminu doszło na skutek ich pobytu poza miejscem zamieszkania. Dodali, że list polecony przesyłający sentencję wyroku w dniu 26 lipca 2018 r. podjęła osoba doglądająca domu i opiekująca się zwierzętami podczas ich nieobecności.
Zarządzeniem z dnia 17 sierpnia 2018 r. sąd zobowiązał strony do wykazania kiedy dowiedziały się o treści wyroku i otrzymały odpis sentencji wyroku, a także uprawdopodobnienia okoliczności wskazujących na brak ich winy w uchybieniu terminu do wniesienia wniosku.
W piśmie z dnia 27 sierpnia br. strony stwierdziły, że w okresie letnim większość czasu spędzają w domu letniskowym zlokalizowanym w pobliżu miejscowości Z.. Domem w S. opiekują się w tym czasie zwykle rodzice, rodzeństwo lub dzieci. Dodały, że w miejscu lokalizacji domu letniskowego odbiór sygnału telefonicznego i internetu jest incydentalny, w większości czasu nie ma go wcale.
W dniach 24-31 lipca br. opiekę nad domem sprawował brat żony stryja, który w tym czasie wykonywał drobne prace remontowo-naprawcze. Podjął on list polecony z sądu w dniu 26 lub 27 lipca br. i próbował skontaktować się w tej sprawie telefonicznie, co jednak nie udało się.
Po dniu 31 lipca opiekę nad domem przejął syn T. , który przygotowywał się do wyjazdu zarobkowego do [...]. W dniu 9 sierpnia strony powróciły do domu w S., następnie odwiozły syna do B. i dopiero w dniu 11 sierpnia dowiedziały się telefonicznie od brata żony stryja o przesyłce poleconej z sądu i zapoznały się z sentencją wyroku z dnia 20 lipca 2018 r. Powyższe stwierdzenia stron potwierdził brat żony stryja.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Z treści art. 86 § 1 i 2 oraz art. 87 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2018 r., poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", wynika, iż aby sąd przywrócił termin niezbędnym jest spełnienie kumulatywnie 4 przesłanek, a mianowicie:
1) przywrócenie terminu możliwe jest jedynie na wniosek strony - art. 86 § 1 zd. 1 i art. 87 § 1;
2) pismo z wnioskiem należy złożyć w terminie siedmiu dni od daty ustania przyczyny uchybienia terminu - art. 87 § 1;
3) w piśmie należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu - art. 87 § 2;
4) wraz z wnioskiem należy dokonać czynności, której niedokonano w terminie - art. 87 § 4.
W orzecznictwie sądów administracyjnych ugruntował się pogląd, że przywrócenie terminu, m.in. do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku, może nastąpić tylko z ważnych powodów, co do których zainteresowany uprawdopodobni, że wystąpiły bez jego winy. Te ważne powody wskazać powinny na obiektywne, niezależne od strony przyczyny uchybienia terminu. Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową, przesłankę przywrócenia terminu. Art. 86 § 1 P.p.s.a. nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony w takiej sytuacji. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu orzekającego w sprawie. Sąd może zatem uwzględnić wszystkie okoliczności, jakie uzna za istotne.