Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. K. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] r., nr [...] , na podstawie której odmówiono M. K. przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego przewidzianego w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz. U. Nr 87, poz. 395 z późn. zm.)
Zaskarżona decyzja z dnia [...] r. została doręczona skarżącemu dnia [...] r. (k -[...] akt administracyjnych). Zawarto w niej prawidłowe pouczenie o terminie i sposobie wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Termin do złożenia skargi upłynął zatem z dniem [...] r.
M. K. skargę na ww. decyzję wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dopiero w dniu [...] r., nadając ją listem poleconym na adres organu. W treści skargi zawarty został wniosek o przywrócenie terminu do jej złożenia.
Zarządzeniem z dnia 26.01.2012 r. Sąd wezwał skarżącego do uzupełnienia wniosku poprzez wskazanie okoliczności uprawdopodobniających, że uchybienie terminu do dokonania ww. czynności nastąpiło bez jego winy - w terminie 7 dni, pod rygorem odmowy przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Odpowiadając na zobowiązanie Sądu M. K. wyjaśnił, że jest osobą w podeszłym wieku ([...] lat), nie znającą przepisów prawnych, dlatego też o pomoc w sporządzeniu skargi zwrócił się do "osoby kompetentnej". Z powodu kłopotów z pamięcią zapomniał o ustalonym terminie spotkania z ww. osobą i w rezultacie "nastąpiło minimalne uchybienie terminu" ([...] dni). Do pisma skarżący dołączył zaświadczenie lekarskie z dnia [...] r. wystawione przez lekarza specjalistę medycyny rodzinnej, z którego wynika, że "[...]".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią wskazanego wyżej art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Natomiast zgodnie z art. 87 § 2 ww. ustawy we wniosku tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Wyjaśnić trzeba, że przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Dlatego przywrócenie terminu może mieć miejsce wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody nagłej i nie do przezwyciężenia, tj. takiej, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. wyrok NSA z 14 stycznia 2000r., sygn. akt I SA/Gd 794/99 opublikowany w LEX nr 40381).
Zgodnie z orzecznictwem sądowoadministracyjnym do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez stronę zalicza się np.: przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar, itp. nagłe zdarzenie losowe (wyrok NSA z 19 września 2000r., sygn. akt I SA 1072/00, LEX nr 55307).