Dnia 31 sierpnia 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia NSA Mirosława Włodarczak-Siuda po rozpoznaniu w dniu 31 sierpnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. K. na czynności Prezydenta Miasta w przedmiocie wydania licencji na wykonywanie transportu drogowego postanawia odrzucić skargę
W dniu [...] r. H. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na "przekroczenie przez Prezydenta Miasta limitu do wydawania licencji taksówkowych w roku [...]". W skardze wskazał, że podstawą skargi jest art. 101 a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.). W piśmie procesowym złożonym w Sądzie w dniu [...] r. skarżący wskazał, że domaga się uznania, że także w [...] r. Prezydent Miasta przekroczył limit do wydawania licencji taksówkowych.
W dniu [...] r. na rozprawie, skarżący oświadczył, że nie jest w stanie przedłożyć wezwania skierowanego do Prezydenta Mias do usunięcia naruszenia prawa skierowanego w trybie art. 101 ust. 1 w zw. z art. 101a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.
Postanowieniem z dnia [...] r. Sąd zawiesił postępowanie sądowe na zgodny wniosek stron.
W dniu [...] r. skarżący złożył wniosek o podjęcie zawieszonego postępowania sądowego. Do wniosku załączył kserokopię wezwania złożonego w Urzędzie Miast w dniu [...] r., skierowanego do Prezydenta Miasta w którym domagał się "uznania, że w roku [...] i [...] oraz w okresie [...]-[...] organ ten wydał licencje taksówkowe w ilości większej niż wynikająca z przyznanych upoważnień do ich wydawania".
Postanowieniem z dnia [...] r. Sąd podjął zawieszone postępowanie sądowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 tej ustawy).
Przedmiotem skargi wniesionej w [...] r. na podstawie art. 101a ustawy o samorządzie gminnym, jest przekroczenie przez Prezydenta Miasta limitu do wydawania licencji taksówkowych.
Stosownie do art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego. Na podstawie art. 101a ust. 1 tej ustawy, przepisy art. 101 stosuje się odpowiednio, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich.
Z art. 101 i 101a ustawy o samorządzie gminnym wynika, że warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego w sytuacji gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich, jest uprzednie wezwanie tego organu do usunięcia naruszenia prawa.
Skarżący wniósł skargę do Sądu w dniu [...] r., a przedłożone przez niego w dniu [...] r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wpłynęło do organu w dniu [...] r., zatem niemal rok po wniesieniu skargi. Zatem skarżący, przed wniesieniem skargi do Sądu, nie wezwał Prezydenta Miasta do usunięcia naruszenia prawa przez uznanie, że przekroczył limity na wydanie nowycb licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką. H. K. nie wyczerpał więc trybu poprzedzającego wniesienie skargi do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 a ustawy o samorządzie gminnym.
Z tej przyczyny, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 §1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.