Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia NSA Henryk Dolecki po rozpoznaniu w dniu 22 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. A. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie z Jego skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie legalności wykonanych robót budowlanych postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi
W dniu [...] r. J. A. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na "odmowę wszczęcia postępowania przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego (...) w sprawie łamania ustawy - Prawo budowlane przez Burmistrza [...] w ramach tzw. przebudowy m. in. ulicy [...] w [...]" z dnia [...] r. nr [...].
Zarządzeniem z dnia [...] r. Sąd wezwał J. A. do złożenia - w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego wezwania - wyjaśnienia, czy jego zamiarem było wniesienie w piśmie z dnia [...] r. wraz ze skargą wniosku o przywrócenie terminu do jej wniesienia, pod rygorem przyjęcia, że wskazane wyżej pismo stanowi wyłącznie skargę.
W odpowiedzi na wezwanie skarżący - w piśmie z dnia [...] r. - oświadczył, że w zaskarżonym rozstrzygnięciu brak było pouczenia o możliwości i terminie złożenia na nie skargi do Sądu, sam zaś skarżący nie posiadał wiedzy o konieczności złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi, w sytuacji gdy wpłynęła ona do Sądu już po upływie ustawowego terminu do jej złożenia. Tym samym, skarżący - powołując się na brak winy w uchybieniu terminowi do wniesienia skargi - złożył przedmiotowy wniosek niniejszym pismem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią przepisu art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
W myśl natomiast przepisu art. 87 § 1 ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Termin do wniesienia wniosku jest ustawowym terminem procesowym, który jest również przywracany na zasadach ogólnych. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4). Ponadto we wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminowi (art. 87 § 2).
Stosownie do treści przywołanych powyżej przepisów, przywrócenie terminu może więc nastąpić jedynie wówczas, gdy spełnione zostały łącznie trzy przesłanki: wniosek o przywrócenie terminu został złożony w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi, zainteresowany uprawdopodobnił, że uchybił terminowi bez swojej winy, dopełniona została czynność, dla której określony był termin. Brak choćby jednej z tych przesłanek uniemożliwia przywrócenie terminu.
W orzecznictwie wyrażony jest pogląd, zgodnie z którym brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Przy czym brak winy można przyjąć tylko wtedy, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych okolicznościach wysiłku. Zaś do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminowi zalicza się np. przerwę w komunikacji, nagłą chorobę, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar itp. Ocena braku winy pozostaje w gestii sądu, który dokonuje przedmiotowej oceny biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i mając na względzie także uchybienia spowodowane nawet lekkim niedbalstwem.
Przechodząc na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że skarżący podał - jako przyczynę uchybienia terminu do wniesienia skargi - brak pouczenia w zaskarżonym rozstrzygnięciu Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego o trybie i terminie wniesienia na nie skargi do sądu administracyjnego.
Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że w niniejszej sprawie skarżący uprawdopodobnił brak swojej winy w niedochowaniu terminu do złożenia skargi. Niezachowanie terminu nastąpiło z przyczyn od niej niezależnych tj. z powodu braku w zaskarżonym akcie pouczenia o trybie i terminie wniesienia na nie skargi do sądu administracyjnego. Nie można w takiej sytuacji stronie zarzucić braku należytej staranności w dochowaniu terminu do wniesienia skargi.
W ocenie Sądu skarżący spełnił również pozostałe przesłanki warunkujące skuteczność wniosku o przywrócenie uchybionego terminu. Przedmiotowy wniosek został złożony z zachowaniem terminu określonego w art. 87 § 1 ustawy. Ponadto strona dokonała czynności procesowej, dla której był ustanowiony uchybiony termin, tj. złożyła skargę, która wpłynęła do Sądu w dniu [...] r.
W tym stanie rzeczy, Sąd, na podstawie art. 86 § 1 ustawy, orzekł jak w sentencji.