Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder po rozpatrzeniu w dniu 9 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. J. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie z Jego skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...] r., nr [...] , po rozpatrzeniu odwołania E. J. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] r., znak:[...] , odmawiającą umorzenia należności z tytułu nienależnie pobranego świadczenia w formie zasiłku okresowego za okres od dnia [...] r. w wysokości [...] zł.
E. J. w dniu [...] r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. skargę na opisaną wyżej decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. Jednocześnie skarżący zwrócił się do Sądu z wnioskiem wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu podał, że otrzymuje wezwania do zapłaty z urzędu miasta i nie jest w stanie zapłacić żądanej kwoty. Skarżący podał nadto, że jest osobą niepełnosprawną i posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "P.p.s.a.", wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Stosownie do treści art. 61 § 2 pkt 1 P.p.s.a. w razie wniesienia skargi na decyzję wraz z wnioskiem o wstrzymanie jej wykonania organ, który wydał zaskarżoną decyzję może z urzędu lub na wniosek strony skarżącej uwzględnić ten wniosek i w całości lub w części wstrzymać jego wykonanie. Ponadto, jak stanowi art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu w całości lub w części, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Podkreślić należy, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu administracyjnego dotyczy tylko takich aktów, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania.
Wykonanie aktu administracyjnego oznacza spowodowanie w sposób dobrowolny lub w trybie przymusowym takiego stanu rzeczywistości społecznej, który jest zgodny z treścią aktu. Przedmiotem wykonania aktu administracyjnego jest więc każde zachowanie się podmiotu zobowiązanego do jego wykonania (adresata aktu), polegające na działaniu, zaniechaniu określonego działania, znoszeniu zachowań innych podmiotów. Zauważyć jednak trzeba, że nie każdy akt administracyjny kwalifikuje się do wykonania i w związku z tym nie każdy wykonania takiego wymaga.
Dokonując oceny złożonego wniosku w okolicznościach przedmiotowej sprawy, sąd uznał, że brak jest podstaw do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Decyzja, której dotyczy wniosek o wstrzymanie jej wykonania, została wydana w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu z tytułu nienależnie pobranego świadczenia w formie zasiłku okresowego, ma zatem charakter odmowny. Decyzja ta nie stanowi aktu kwalifikującego się do wykonania, albowiem nie nakłada na skarżącego żadnych obowiązków podlegających wykonaniu w sposób dobrowolny, czy też przymusowy. Negatywne ustosunkowanie się właściwego organu do starań zobowiązanego o umorzenie wcześniej powstałych należności nie wykreowało nowej sytuacji skarżącego w sferze jego obowiązków (por.: postanowienie NSA z dnia 13 czerwca 2013 r., II GZ 270/13, niepubl., dostępne w CBOIS). Poprzez wstrzymanie wykonania decyzji odmawiającej umorzenia należności nie można doprowadzić do wstrzymania ewentualnej egzekucji tych należności. Podstawą obowiązku zapłaty ww. należności jest bowiem decyzja nakładająca na stronę skarżącą obowiązek ich zwrotu (tzn. decyzja organu I instancji z dnia 25 stycznia 2012 r.), a nie decyzja odmawiająca ich umorzenia.
W tym stanie rzeczy Sąd - mając na względzie treść art. 61 § 3 i § 5 cytowanej wyżej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - nie znalazł podstaw do uwzględnienia przedmiotowego wniosku.