Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta w przedmiocie budowy stacji telefonii cyfrowej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Mysiak (spr.), , Protokolant Katarzyna Skrzetuska-Gajos, po rozpoznaniu w dniu 29 września 2006 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie budowy stacji telefonii cyfrowej p o s t a n a w i a odrzucić skargę

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

Rada Miasta, na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.), dnia [...] r. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie budowy stacji telefonii cyfrowej przy ulicy [...] w [...] na działce nr [...] obrębu [...]. VV uchwale uznano za nieaktualne inwestorskie opracowania i uzasadnienia do lokalizacji ww. obiektu, na podstawie których Rada Miasta wydała dotychczasowe opinie oraz zobowiązano Prezydenta Miasta do uwzględnienia zastrzeżeń Rady Miasta ujętych w uzasadnieniu do uchwały z dnia [...]r. i uchwały opiniującej negatywnie przedsięwzięcie z dnia [...]r. Nr [...], przy wydawaniu nowych warunków lokalizacyjnych.

W dniu [...]r. na powyższą uchwałę wpłynęła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie za pośrednictwem Rady Miasta skarga Spółki A. sporządzona przez radcę prawnego J. F..

Wojewódzki Sad Administracyjny w Szczecinie zważył co następuje:

Zgodnie z art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

decyzje administracyjne;

postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;

inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;

akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.

Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3). Takim przepisem jest art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.). W świetle którego każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone* uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę do sądu administracyjnego.

W doktrynie jak i w orzecznictwie przyjmuje się, że organy administracji publicznej wydają akty ogólne i abstrakcyjne oraz indywidualne i konkretne (por. uchwała TK z 27 września 1994r., OTK 1994/2/46). W przypadku, gdy przedmiotem uchwały jest "władcze i jednostronne rozstrzygnięcie o prawach lub obowiązkach indywidualnych jednostki, uchwała ta jest decyzją administracyjną w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Wyłącza to możliwość zaskarżenia jej do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym" (wyrok NSA z dnia 26 listopada 1991r., sygn. akt SA/Wr 1010/91, ONSA 1992/1/10).

W przedmiotowej sprawie Rada Miasta, działając władczo i jednostronnie uchwaliła w dniu [...] r. uchwałę o Nr [...]. W powyższym akcie prawnym skonkretyzowała sytuację prawną jednostki. W związku z tym Sąd uznał, że uchwała ze względu na to, iż rozstrzyga o prawach i obowiązkach indywidualnych jednostki nie została podjęta w sprawie z zakresu administracji publicznej i nie podlega zaskarżeniu na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym.

Nadto Sąd stwierdza, iż sprawa będąca przedmiotem skargi nie należy także do spraw określonych w art. 3 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie podlega zatem zaskarżeniu do sądu administracyjnego w oparciu i o ten przepis.

Uchwały opiniująca negatywnie budowę stacji telefonii cyfrowej jak i uznająca za nieaktualne inwestorskie opracowania, uzasadnienia i opinie co do lokalizacji obiektu zostały wydane w toku postępowania administracyjnego dotyczącego lokalizacji inwestycji celu publicznego. Uchwały nie rozstrzygnęły zawisłej sprawy co do istoty j zakończyły postępowania, tylko rozstrzygnęły sprawę niemającą bytu samodzielnego związaną ze sprawą główną. Toteż strona skarżąca będzie mogła dochodzić ewentualnych swoich praw w odwołaniu od decyzji dotyczącej lokalizacji inwestycji celu publicznego .

Z powyższych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić.

Strona 1/1