Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA - Eugeniusz Wasilewski po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. M. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji [...] z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie oceny stanu zdrowia w zakresie dotyczącym ustalenia zdolności do służby postanawia - przywrócić termin do wniesienia skargi -
Postanowieniem z dnia 17 marca 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 101/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Z. M. na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji [...] z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w przedmiocie oceny stanu zdrowia. Stwierdził, iż w zakresie dotyczącym zagadnienia inwalidztwa oraz związku inwalidztwa ze służbą skarga do sądu administracyjnego nie przysługuje, natomiast w zakresie dotyczącym zagadnienia zdolności do służby skarga została wniesienia po upływie przewidzianego prawem trzydziestodniowego terminu. Sąd podkreślił jednak, iż zaskarżone orzeczenie nie zawierało pouczenia o możliwości, sposobie i terminie jego częściowego zaskarżenia do sądu administracyjnego. Powyższe postanowienie zostało doręczone skarżącemu z w dniu 20 marca 2009 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy).
W dniu 21 marca 2009 r. (data stempla pocztowego) Z. M. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na orzeczenie Okręgowej Komisji Lekarskiej Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji [...] z dnia [...] października 2008 r. nr [...] w zakresie zagadnienia zdolności do służby. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż zaskarżone orzeczenie nie zawierało pouczenia o możliwości jego zaskarżenia do sądu administracyjnego. W związku z tym był przekonany, iż trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi do sądu administracyjnego zaczął swój bieg od daty otrzymania pisma Centralnej Komisji Lekarskiej MSWiA nr [...], tj. od połowy listopada 2008 r. Z. M. wskazał, iż pismo to stanowiło odpowiedź organu na pismo skarżącego z dnia [...] października 2009 r., złożone w trybie art. 52 § 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie natomiast do treści art. 87 § 1 i § 2 powołanej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, zaś w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. Ponadto, równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4).
W pierwszej kolejności Sąd zobowiązany jest zatem zbadać, czy wniosek o przywrócenie terminu został złożony w zakreślonym przez ustawodawcę w art. 87 § 1 powołanej ustawy terminie. Moment powzięcia wiadomości o powstałym uchybieniu należy odnieść do daty doręczenia Z. M. postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2009 r. odrzucającego skargę, tj. do dnia 20 marca 2009 r. Wniosek o przywrócenie terminu został złożony w dniu 21 marca 2009 r. (data stempla pocztowego), zatem zestawiając powyższe daty stwierdzić należy, że skarżący dochował siedmiodniowego terminu na złożenie przedmiotowego wniosku. Jednocześnie sama skarga znajduje się już w aktach sądowych niniejszej sprawy.
Przechodząc z kolei do oceny okoliczności podanych przez skarżącego w uzasadnieniu przedmiotowego wniosku, wskazać należy, iż jest on uzasadniony, albowiem uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony. Zaskarżone orzeczenie nie zawierało pouczenia o możliwości, sposobie i terminie jego częściowego zaskarżenia do sądu administracyjnego. Zgodnie zaś z art. 112 Kodeksu postępowania administracyjnego, błędne pouczenie w decyzji co do prawa odwołania albo wniesienia powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego nie może szkodzić stronie, która zastosowała się do tego pouczenia. Przepis ten należy również stosować w przypadku braku takiego pouczenia.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 86 § 1 oraz art. 87 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w postanowieniu.