Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej M. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 października 2010 r. sygn. akt II SA/Wa 1019/10 w sprawie ze skargi M. J. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia -odrzucić skargę kasacyjną-
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 26 października 2010 r. oddalił skargę M. J. (dalej jako "skarżący") na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok został doręczony skarżącemu przy piśmie Sądu z 5 kwietnia 2011 r. wraz z pouczeniem, że od wyroku stronie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem, za pośrednictwem WSA w Warszawie oraz, że skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez pełnomocnika będącego adwokatem lub radcą prawnym, pod rygorem jej odrzucenia.
Skarżący pismem z 7 kwietnia 2011 r., przekazanym przez Naczelny Sąd Administracyjny 15 kwietnia 2011 r. do WSA w Warszawie, zwrócił się o udzielenie informacji, czy ma prawo napisać skargę kasacyjną osobiście w oparciu o Europejską Konwencję Praw Człowieka oraz czy pismo niniejsze może zostać uznane za skargę kasacyjną. W odpowiedzi na wniosek WSA w Warszawie poinformował skarżącego, że skarga kasacyjna może być sporządzona wyłącznie przez radcę prawnego lub adwokata, a jego pismo z 7 kwietnia nie może być potraktowane jako skarga kasacyjna.
Następnie pismem z 11 kwietnia 2011 r. skarżący, omyłkowo wskazując na sygn. akt II SA/Wa 446/10, złożył skargę kasacyjną od wyroku WSA w Warszawie z 26 października 2010 r.
Pismem z 29 kwietnia 2011 r., przekazanym przy piśmie z 6 maja 2011 r. przez Naczelny Sąd Administracyjny do WSA w Warszawie, skarżący osobiście sporządził skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 17 maja 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną ze względu na sporządzenie i wniesienie jej osobiście przez skarżącego, podczas gdy skarga kasacyjna, stosownie do treści art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "P.p.s.a."), powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego.
Postanowieniem z 17 czerwca 2011 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił zażalenie skarżącego na postanowienie Sądu z 17 maja 2011 r. W uzasadnieniu Sąd wskazał, ze skoro zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej nie zostało sporządzone przez adwokata lub radcę prawnego, to zażalenie takie jest niedopuszczalne.
Pismem z 2 lutego 2013 r. skarżący sporządził osobiście i wniósł kolejną skargę kasacyjną od wyroku Sądu z 26 października 2010 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 176 P.p.s.a. skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz dodatkowo zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie; wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany.
Stosownie do art. 175 § 1 P.p.s.a. skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Obowiązek ten nie dotyczy sytuacji, gdy skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem, albo gdy skargę kasacyjną wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich.
W niniejszej sprawie skarżący osobiście sporządził i wniósł skargę kasacyjną, mimo że nie mieści się w kategorii podmiotów określonych w art. 175 P.p.s.a., tj. nie jest adwokatem ani radcą prawnym.
Z uwagi na powyższe skarga taka, jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu w oparciu o art. 178 P.p.s.a., który stanowi, że wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną (a z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku sporządzenia jej przez podmiot nieuprawniony), jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Odnosząc się do wniosku skarżącego o przekazanie jego skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyjaśnić należy, że wojewódzki sąd administracyjny nie może przekazać do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargi kasacyjnej, która nie spełnia wymagań wskazanych w art. 175 § 1 i art. 176 P.p.s.a.
Z powyższych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 178 P.p.s.a., orzekł jak w postanowieniu.