Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. B. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie udostępnienia dokumentów postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącemu uiszczony wpis w kwocie 200 zł (słownie: dwustu złotych).
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu decyzją z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...], mając za podstawę art. 138 § 1 pkt 2 i art. 105 § 1 kpa w zw. z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. nr 63, poz. 424 ze zm.) zwaną dalej ustawą o IPN, uchylił decyzję Dyrektora Odział IPN w L. z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...], odmawiającą udostępnienia Z. B. wglądu do dokumentów pochodzących z akt o sygn. [...]: tom, [...] k. [...] i tom [...], k. [...] oraz wydania ich uwierzytelnionych kopii, oraz umorzył w całości postępowanie organu I instancji. W uzasadnieniu podał, że odmówiono udostępnienia Z. B. wskazanych wyżej dokumentów z uwagi na fakt, że nie jest możliwe jednoznaczne stwierdzenie, że dotyczą one jego osoby. Wskazał, że udostępnianie dokumentów jest czynnością materialno-techniczną i przepisy ustawy o IPN nie przewidują, aby udostępnienie lub odmowa udostępnienia dokumentów następowało w drodze decyzji administracyjnej. Wyjątek stanowi procedura udostępniania dokumentów dotyczących wnioskodawcy i wytworzonych przez wnioskodawcę lub przy jego udziale w ramach czynności wykonywanych w związku z jego pracą lub służbą w organach bezpieczeństwa państwa albo w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji (art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy o IPN). W przypadku odnalezienia dokumentów, o których mowa w art. 30 ust. 2 pkt 1 ustawy o IPN udostępnienie kopii dokumentów następuje w drodze decyzji administracyjnej, od której służy odwołanie do Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej. Ponieważ jednak dokumenty, o które zwrócił się wnioskodawca nie dotyczyły jego osoby, przeto nie było podstawy do wydawania decyzji w tej sprawie, a organ I instancji, po ocenie materiałów, powinien poprzestać na poinformowaniu wnioskodawcy o tym fakcie.
Powyższa decyzja stała się przedmiotem skargi Z. B. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W jej uzasadnieniu skarżący zarzucił organowi brak wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego. Podkreślił, że w trakcie postępowania przedstawił dowody wskazujące, że wnioskowane dokumenty dotyczą jego osoby. Wywodził również, że załatwienie jego sprawy pismem zamyka mu drogę do weryfikacji tego rozstrzygnięcia w drodze administracyjnej i sądowej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
Stosownie do postanowień art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2007 r. nr 63, poz. 424 ze zm.) zwanej dalej ustawą o IPN, każdy ma prawo wystąpić z wnioskiem do Instytutu Pamięci o udostępnienie do wglądu dotyczących go dokumentów będących w zasobach Instytutu Pamięci.
Instytut Pamięci udostępnia dokumenty, o których mowa w ust. 1, dotyczące wnioskodawcy lub kopie tych dokumentów, jeżeli stan fizyczny zachowania dokumentów nie pozwala na ich udostępnienie lub jeżeli o dostęp do tych samych dokumentów ubiega się jednocześnie wiele osób lub gdy dysponuje wyłącznie kopiami tych dokumentów, przy czym Instytut Pamięci udostępnia kopie dokumentów, o których mowa w ust. 1, dotyczących wnioskodawcy i wytworzonych przez wnioskodawcę lub przy jego udziale w ramach czynności wykonywanych w związku z jego pracą lub służbą w organach bezpieczeństwa państwa albo w związku z czynnościami wykonywanymi w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji (art. 30 ust 2 pkt 1 ustawy o IPN). Zgodnie z art. 31 ust. 1 i 2 ustawy o IPN udostępnienie przez Instytut Pamięci kopii dokumentów, w przypadku, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 1, następuje w drodze decyzji administracyjnej, od której służy odwołanie do Prezesa Instytutu Pamięci. Po rozpatrzeniu odwołania, o którym mowa w art. 31 ust 1 ustawy o IPN Prezes Instytutu wydaje decyzję, w której: 1) utrzymuje w mocy decyzję, o której mowa w art. 31 ust. 1; 2) uchyla decyzję, o której mowa w art. 31 ust. 1, i przekazuje sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji (art. 32 ust 1 ustawy o IPN).