Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Janusz Walawski po rozpoznaniu w dniu 26 lipca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. S. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia - przywrócić termin do wniesienia skargi -
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] grudnia 2011r. nr [...] odmawiającą A. S. przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Decyzję przesłano skarżącej listem zwykłym bez potwierdzenia odbioru.
A. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2012 r. Wniosek ten, przekazany przez ZUS przy piśmie z dnia [...] marca 2012 r., wpłynął do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 29 marca 2012 r.
Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. akt II SO/Wa 22/12 referendarz sądowy oddalił wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych i przyznał A. S. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka w W. pełnomocnikiem skarżącej wyznaczyła adwokata E. J.
W dniu 28 maja 2012 r. adw. E. J. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lutego 2012 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia. W uzasadnieniu wniosku podała, że uchybienie terminu do wniesienia skargi nastąpiło bez jej winy. Wskazała, iż w dniu 22 maja 2012 r. doręczono jej pismo Okręgowej Rady Adwokackiej informujące o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu, a w dniu 25 maja 2012 r. zapoznała się z dokumentami dotyczącymi niniejszej sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
W myśl art. 86 § 1 powołanej ustawy, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Stosownie zaś do treści art. 87 § 1 tej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2).
W niniejszej sprawie, wobec braku zwrotnego potwierdzenia odbioru, należy przyjąć, iż zaskarżona decyzja została doręczona skarżącej najpóźniej w dniu 20 marca 2012 r., tj. w dacie sporządzenia wniosku o przyznanie prawa pomocy. Ustawowy termin do wniesienia skargi upłynął zatem w dniu 19 kwietnia 2012 r.
Adwokat E. J. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w terminie siedmiu dni od dnia, w którym dowiedziała się o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem z urzędu A. S. Z tą chwilą pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość dokonania czynności procesowych w imieniu skarżącej. W tej sytuacji, złożony w dniu 28 maja 2012 r. wniosek należy uznać za wniesiony z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 87 § 1 cyt. ustawy.
W ocenie Sądu, wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie, bowiem przesłanki wskazane w art. 87 cyt. ustawy zostały spełnione.
W niniejszej sprawie uchybienie terminu do wniesienia skargi spowodowane było okolicznościami, za które skarżąca nie ponosi winy. Z akt sprawy wynika jednoznacznie, iż przyczyną uniemożliwiającą wniesienie skargi w terminie był zły stan zdrowia skarżącej, obejmujący swym okresem termin do złożenia skargi. Skarżąca w dniu [...] października 2009 r. uległa ciężkiemu wypadkowi komunikacyjnemu. W wyniku odniesionych obrażeń została uznana za osobę całkowicie niezdolną do pracy i wymaga pomocy osób trzecich w dokonywaniu codziennych czynności życiowych. Skarżąca, której stan zdrowia uniemożliwiał samodzielne dokonanie czynności procesowej, podjęła środki w celu terminowego wniesienia skargi. Przed upływem przedmiotowego terminu wystąpiła do Sądu o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Powyższe wyklucza możliwość postawienia jej zarzutu chociażby lekkiego niedbalstwa w niezachowaniu ustawowego terminu do złożenia skargi.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 86 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji.