Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego K. B. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi U. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz radcy prawnego K. B. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych i sześćdziesiąt groszy), stanowiącą 23% podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Radca prawny K. B., pismem z dnia 24 stycznia 2013 r. wniósł w niniejszej sprawie o przyznanie kosztów zastępstwa prawnego, udzielonego skarżącej z urzędu, wskazując, że sporządził i przesłał stronie opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 grudnia 2012 r. Oświadczył jednocześnie, że koszty te nie zostały opłacone przez skarżącą w całości ani w części.
Do wniosku została dołączona opinia o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wraz z kserokopią poświadczoną za zgodność z oryginałem dowodu przesłania stronie sporządzonej opinii, a także wypełniony formularz dla adwokatów i radców prawnych świadczących pomoc prawną z urzędu.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Radca prawny K. B. został ustanowiony pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej U. K. w niniejszej sprawie w postępowaniu przed sądem I instancji.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.
Z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w drugiej instancji należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Przepis ten stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za sporządzenie ww. pisma procesowego wynosi 50 % stawki minimalnej, określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli sporządził ją ten sam radca prawny, który występował w sprawie przed sądem I instancji.
Stosownie zaś do § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", wynosi 240 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie radca prawny K. B. reprezentował stronę skarżącą przed sądem I instancji, za co zostało mu przyznane stosowne wynagrodzenie. Natomiast, jak wynika z wniosku pełnomocnika z dnia 24 stycznia 2013 r., pomoc udzielona skarżącej w II instancji, za którą należy się pełnomocnikowi wynagrodzenie, polegała na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku z dnia 3 grudnia 2012 r.
Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne pełnomocnikowi z urzędu wynagrodzenie wynosi 50% z 240 zł, czyli 120 zł i powinno być podwyższone o kwotę 27,60 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 147,60 zł.
Ponadto radca prawny, stosownie do § 16 rozporządzenia, złożył wymagane oświadczenie.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 250 ppsa w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ppsa oraz stosownie do § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, postanowiono, jak w sentencji.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.).