Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 19 sierpnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. D. z dnia 26 lipca 2009 r. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 października 2000 r., sygn. akt II SA 841/00 ze skargi J. D. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lutego 2000 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skorygowania zaświadczenia o wysokości uposażenia dla celów emerytalnych postanawia: - odrzucić skargę -
W dniu 28 lipca 2009 r. J. D. złożył na Biurze Podawczym Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 9 października 2000 r., sygn. akt II SA 841/00, wydanym w sprawie z jego skargi na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lutego 2000 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skorygowania zaświadczenia o wysokości uposażenia dla celów emerytalnych (opatrzoną datą 26 lipca 2009 r.).
Z akt sprawy o sygn. II SA 841/00 wynika, iż postanowieniem z dnia 9 października 2000 r. Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę J. D.
W skardze J. D. powołując się na przepisy art. 273 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zm.) podniósł, że ujawniły się nowe okoliczności, mające istotny wpływ na podjęte przez NSA rozstrzygnięcie m.in. w postaci postanowienia Sądu Okręgowego w W. [...] z dnia [...] lipca 2008 r., sygn. akt [...], którym to orzeczeniem Sąd ten, wbrew treści postanowienia NSA, uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę do rozpoznania WSA w Warszawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że stosownie do treści art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1271 ) w sprawach o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym przed dniem 1 stycznia 2004r. orzeka właściwy wojewódzki sąd administracyjny na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 2 ustawy, tj. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zgodnie zaś z treścią art. 278 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, po upływie lat pięciu od uprawomocnienia się orzeczenia nie można żądać wznowienia, z wyjątkiem przypadku, gdy strona była pozbawiona możności działania lub nie była należycie reprezentowana. Przy czym termin ten jest terminem materialnoprawnym - nie podlega przywróceniu - i biegnie niezależnie od terminów zawitych do wniesienia skargi o wznowienie wymienionych w art. 272 § 2 i art. 277 ustawy (por. H. Knysiak-Molczyk w: T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, wyd. LexisNexis, W-wa 2005, str. 676).
Z kolei w myśl art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) orzeczenia tego Sądu są prawomocne. Oznacza to, że postanowienie wydane przez Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. II SA 841/00 stało się prawomocne z dniem jego wydania, tzn. z dniem 9 października 2000 r. Natomiast skargę o wznowienie postępowania zakończonego tym postanowieniem J. D. złożył w dniu 28 lipca 2009 r.
Zestawiając datę uprawomocnienia się postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z datą wniesienia skargi, stosownie do treści art. 278 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należy stwierdzić, że skarga o wznowienie postępowania została wniesiona z przekroczeniem pięcioletniego terminu (ostatni dzień terminu do wniesienia skargi upłynął w dniu 10 października 2005 r. - art. 83 § 2 ustawy). Trzeba przy tym dodatkowo podkreślić, że skarżący jako podstawy restytucyjnej nie powołał braku możliwości działania w postępowaniu lub swojej nienależytej reprezentacji, a tylko w tych dwóch przypadkach termin pięcioletni nie obowiązuje.
Tym samym skarga o wznowienie postępowania z dnia 26 lipca 2009 r. jest niedopuszczalna i z mocy art. 278 w zw. z art. 280 § 1 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podlega odrzuceniu.