Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Antoniuk po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 wrzesnia 2013 r. wniosku P.P. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi P.P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji postanawia przywrócić termin do wniesienia skargi
W dniu 4 czerwca 2013 r. P.P., reprezentowany przez radcę prawnego, wraz z wniesieniem skargi na ww. decyzję Komendanta Głównego Policji zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej wniesienia.
W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącego podniósł, że do uchybienia terminu doszło wskutek przyczyn od niego niezależnych.
W tym zakresie wskazał, że zaskarżoną decyzję doręczono mu 30 kwietnia 2013 r., niemniej jednak w terminie otwartym do jej wniesienia nie dokonał tej czynności ze względu na chorobę, która objęła okres od 31 maja 2013 r. do 4 czerwca 2013 r. Do wniosku pełnomocnik załączył zaświadczenie lekarskie (druk ZUS ZLA, seria BI, Nr [...]), wedle którego to zaświadczenia niezdolność do pracy obejmowała okres od 31 maja 2013 r. do 4 czerwca 2013 r. Wyjaśnił również, że termin do wniesienia skargi upłynął w dniu 31 maja 2013 r. w związku z tym, że ostatni dzień terminu do jej wniesienia przypadał na dzień 30 maja 2013 r., tj. na dzień ustawowo wolny od pracy.
W odpowiedzi na skargę, w odniesieniu do treści wniosku o przywrócenie terminu, Komendant Główny Policji stwierdził, że skarga winna ulec odrzuceniu, ponieważ okoliczności wskazane we wniosku są nieprzekonywujące. Uzasadniając tak zajęte stanowisko procesowe, organ podniósł , że oczekiwanie przez skarżącego na ostatni dzień terminu, i tak przedłużonego na mocy ustawy, świadczy o zawinionym przekroczeniu terminu. Dalej Komendant wskazał, że złożone zaświadczenie lekarskie nie wyłącza winy pełnomocnika, ponieważ z opisanego zaświadczenie wynika, że zgodnie z zaleceniem lekarskim pełnomocnik w czasie niezdolności do pracy mógł chodzić. Z tej ostatniej okoliczności organ wyprowadził wniosek, że pełnomocnik mógł dokonać czynności wniesienia skargi nawet w dniu 31 maja 2013 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), sąd postanawia o przywróceniu terminu w sytuacji, gdy strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy.
Natomiast o braku winy w niedopełnieniu obowiązku zachowania terminu do dokonania czynności procesowej można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu przeszkody nie dającej się przezwyciężyć. Z kolei oceniając okoliczność braku winy Sąd powinien brać pod uwagę wszystkie ustalone w sprawie okoliczności (por. postanowienie SN z 22 lipca 1999r. I PKN 273/99, OSNAP 2000, nr 20, poz. 757).
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w przedmiotowej sprawie pełnomocnik skarżącego uprawdopodobnił, iż z uwagi na stwierdzoną przez lekarza niezdolność do pracy uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Było ono bowiem w całości wynikiem jego choroby, która rozpoczęła się w ostatnim dniu terminu do wniesienia skargi. Należy bowiem zauważyć, że pełnomocnik uprawdopodobnił, że jego niedyspozycja zdrowotna rozpoczęła się w ostatnim dniu terminu, a do tego właśnie dnia mógłby złożyć skargę, gdyby nie był niezdolny do pracy. Przyjęcie zaś jako zasadnego stanowiska strony przeciwnej, że pełnomocnik mógł wnieść skargę wcześniej, czyli przed upływem ostatniego dnia terminu oznaczałoby w istocie skrócenie trzydziestodniowego, ustawowego terminu do wniesienia skargi. Nie ma przy tym znaczenia okoliczność, że termin ten uległ faktycznemu wydłużenie skoro wydłużenie tego rodzaju wynika z przepisu ustawy i pełni funkcję gwarancyjną dla strony postępowania sądowoadministracynego. Z kolei zamieszczone w zaświadczeniu o niezdolności do pracy wskazania lekarskie nie mogą podważać stwierdzonej przez lekarza niezdolności do pracy radcy prawnego.
Ponadto wniosek o przywrócenie terminu radca prawny złożył w terminie siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia dopełniając jednocześnie obowiązku dokonania czynności co do której powstało uchybienie terminu (art. 87 § 1 i § 4 cyt. ustawy).
Oceniając treść wniosku należało również uznać, że przyczyna uchybienia terminu ustała dopiero w dniu wniesienia skargi do Sądu, tzn. w dniu 4 czerwca
2013 r., a w konsekwencji złożony wraz z nią wniosek o przywrócenie terminu Sąd obowiązany był uwzględnić.
Z tych względów, na podstawie art. 86 § 1 ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji postanowienia.