Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia w sprawie odwołania z funkcji dyrektora szkoły postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego
Skarżący Wójt Gminy [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia Wójta Gminy [...] w sprawie odwołania Pani K. J. z funkcji Dyrektora Zespołu Szkolno - Przedszkolnego w [...]. W skardze tej Wójt Gminy [...] zawarł wniosek o wstrzymanie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do unormowań art. 61 § 3 P.p.s.a., po przekazaniu skargi sądowi o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności orzeka ten Sąd. Przepis ten nie wypowiada się w kwestii szczegółowych przesłanek, których zaistnienie uzasadniałoby podjęcie decyzji, stwierdza jedynie, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji może nastąpić zwłaszcza wówczas, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotychczasowe orzecznictwo Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przyjmowało, że powodem wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu może być prawdopodobieństwo wyrządzenia skarżącemu niepowetowanej szkody na skutek wykonania aktu lub czynności, które następnie przez tenże Sąd zostałyby wzruszone.
Bezspornie natomiast z przepisu art. 61 § 3 P.p.s.a. wynika konieczność wykazania prawdopodobieństwa wystąpienia w rzeczywistości okoliczności opisanych w hipotezie tego przepisu.
Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 20 grudnia 2004 r. GZ 138/04, definiując przesłanki wyrządzenia znacznej szkody, stwierdził, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowania ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu.
Zatem mając na uwadze powołane przepisy, stanowisko sądów administracyjnych oraz stan faktyczny, stwierdzić należy, że Wójt Gminy [...] we wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego nie wykazał dlaczego wykonanie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego, miałoby spowodować powstanie znacznej szkody. Skarżący bowiem w żaden sposób nie uzasadnił wniosku o wstrzymanie rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody [...].
Zdaniem Sądu, Wójt Gminy [...] powinien dokładnie wykazać (wyliczyć), w jaki sposób wykonanie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego zaszkodzi.. Takiego wykazania czy też wyliczenia Skarżący jednak nie przedstawił. Samo natomiast złożenie wniosku o wstrzymanie wykonania rozstrzygnięcia nadzorczego jest niewystarczające dla jego pozytywnego załatwienia.
Z tych przyczyn na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.