Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Teresa Zyglewska Po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.B. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 października 2011 r., sygn. akt II SA/Wa 1281/11 w sprawie ze skargi małoletnich K., A., D. i K.B. reprezentowanych przez przedstawicielkę ustawową - matkę M.B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: - przywrócić termin do wniesienia skargi kasacyjnej -
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia
25 października 2011 r. o sygnaturze akt II SA/Wa 1281/11 oddalił skargę M.B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku.
W dniu 27 października 2011 r. skarżąca złożyła wniosek o sporządzenie i doręczenie jej odpisu wskazanego wyżej wyroku wraz z uzasadnieniem.
Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem został doręczony skarżącej w dniu 28 listopada 2011 r. wraz z pouczeniem o sposobie i trybie wniesienia skargi kasacyjnej (w tym o obowiązującym w tym zakresie tzw. przymusie adwokacko - radcowskim) oraz o możliwości złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy.
W dniu 22 grudnia 2011 r. wpłynął do Sądu wypełniony przez skarżącą formularz "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w osobie referendarza sądowego postanowieniem z dnia 3 stycznia 2012 r. przyznał M.B. prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym ustanowienie racy prawnego.
W dniu 17 stycznia 2012 r. (pismem z dnia 16 stycznia 2012 r.) Okręgowa Izba Radców Prawnych w Warszawie zawiadomiła Sąd, że dla skarżącej wyznaczono pełnomocnika z urzędu w osobie radcy prawnego R.F.
W dniu 20 stycznia 2012 r. upoważniony przez radcę prawnego R.F. aplikant radcowski A.M. zapoznał się z aktami sprawy.
Następnie, w dniu 26 stycznia 2012 r. pełnomocnik złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wraz ze skargą kasacyjna od wydanego w dniu 25 października 2011 r. wyroku.
W uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu podniósł, że niezachowanie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej powstało z przyczyn od niego niezależnych i bez jego winy.
Stwierdził, że o wyznaczeniu pełnomocnikiem z urzędu dla M.B. dowiedział się w dniu 19 stycznia 2012 r., tj. w dniu doręczenia mu pisma Okręgowej Izby Radców Prawnych w Warszawie. Przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej ustała zatem w dniu 19 stycznia 2012 r. bowiem dopiero od tego momentu pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej.
Pełnomocnik wywiódł, że skoro zatem wniosek o przywrócenie terminu został złożony w terminie 7 - dniowym (art. 87 § 1 ustawy), a skarżący działa przez pełnomocnika z urzędu ustanowionego dopiero po doręczeniu wyroku z uzasadnieniem, to złożony wniosek o przywrócenie terminu jest uzasadniony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
W myśl art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do treści art. 87 § 1 tej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2). Oznacza to, że Sąd może przywrócić termin jedynie pod warunkiem wniesienia żądania o jego przywrócenie w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu z równoczesnym dopełnieniem czynności, dla której termin był określony (art. 87 § 4) oraz uprawdopodobnienia przez wnioskodawcę braku winy w uchybieniu terminu.