Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Wojciech Wiktorowski po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego M.M. z dnia 19 grudnia 2014 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi W.M. i E.M. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać radcy prawnemu M.M. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 zł stanowiącą 23 % stawkę podatku od towarów i usług.
W dniu 19 grudnia 2014 r. radca prawny M.M. - pełnomocnik z urzędu skarżących - zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Jednocześnie pełnomocnik oświadczył, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały pokryte w całości lub w części.
W myśl zaś art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako ppsa, wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Wynagrodzenie przyznaje wojewódzki sąd administracyjny w postępowaniu określonym w przepisach art. 258-261 ppsa.
Z akt sprawy wynika, że wyznaczona przez Okręgową Izbę Radców Prawnych w W., jako pełnomocnik z urzędu E. M. i W.M., radca prawny M.M. (d. B.) brała udział w postępowaniu zażaleniowym (v. karta zapoznania z aktami oraz pismo procesowe, zażalenie na k. 76 i 78, a także pisma procesowe na k. 109, 121-130), a tym samym dokonała czynności, której koszt ponosi Skarb Państwa według zasad określonych w rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
Otóż w myśl § 14 ust. 2 pkt 2 lit. "d" tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym, w drugiej instancji - w postępowaniu zażaleniowym - wynosi 120 zł.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych , opłatach.
Z tych względów, uznano, że pełnomocnikowi należało przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 120 zł podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) w zw. z powołanym § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia.
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 i art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. "d" cyt. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, postanowiono, jak w sentencji.