Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. S. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi I. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia: - przywrócić termin do uzupełnienia braków formalnych skargi -
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 25 października 2016 r. sygn. akt j.w. odrzucił skargę I. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku z uwagi na nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi, tj. jej podpisania.
Odpis powyższego postanowienia doręczono pełnomocnikowi skarżącej w dniu 27 października 2016 r.
W dniu 3 listopada 2016 r. ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącej złożył w jej imieniu wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi wraz z własnoręcznie podpisaną przez skarżącą skargą. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik podniósł, że skarżąca jest starszą, schorowaną osobą i nie była w stanie zrozumieć i wykonać wezwania Sądu. Z tej też przyczyny razem ze skargą wniosła o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu, który został dla niej ustanowiony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
Stosownie do treści przepisu art. 87 § 2 powołanej ustawy przywrócenie terminu podlega ocenie pod kątem uprawdopodobnienia, że uchybienie terminu nastąpiło bez winy zainteresowanego oraz zachowania wymogów formalnych do złożenia tego wniosku.
Przez brak winy o jakim mowa w art. 86 § 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych od siebie, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności, skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Taka sytuacja miała miejsce w rozpoznawanej sprawie. Pełnomocnik skarżącej oświadczył bowiem, że skarżąca jest starszą, schorowaną osobą i nie była w stanie zrozumieć i wykonać wezwania Sądu. Z tej też przyczyny razem ze skargą wniosła o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu, który został dla niej ustanowiony. Dlatego też w ocenie Sądu nie można skarżącej przypisać winy w uchybieniu terminu do wykonania wezwania Sądu.
Skarżąca dochowała również siedmiodniowego terminu, o którym mowa w art. 87 § 1 cyt. ustawy, który rozpoczął swój bieg od dnia 28 października 2016 r., tj. od następnego dnia, w którym pełnomocnik skarżącej dowiedział się o postanowieniu o odrzuceniu skargi. Natomiast wniosek o przywrócenie terminu pełnomocnik skarżącej wniósł do Sądu, w dniu 3 listopada 2016 r. W związku z powyższym należy uznać, że wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi został złożony w siedmiodniowym terminie i jest uzasadniony, albowiem uchybienie terminu nastąpiło bez winy strony.
Z tych względów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.