Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Maciejuk po rozpoznaniu w dniu 5 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata E. S. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi G. K. - przedstawicielki ustawowej małoletniego P. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia - przyznać adwokatowi E. S. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych i dwadzieścia groszy) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 26 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Wa 1638/09 oddalił skargę G. K. - przedstawicielki ustawowej małoletniego P. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku. Postanowieniem z dnia 25 stycznia 2010 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie oddalił wniosek o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowił dla skarżącej adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka w W. pełnomocnikiem skarżącej wyznaczyła adwokata E. S. Po wniesieniu skargi kasacyjnej od wyroku, pełnomocnik strony pismem z dnia 5 marca 2010 r. zwróciła się o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną sprawie ze skargi kasacyjnej. Oświadczyła, że koszty nie zostały zapłacone ani w całości ani w części. Z protokołu rozprawy przeprowadzonej w sprawie o sygn. akt I OSK 781/10 wynika, że adwokat E. S., która sporządziła i wniosła skargę kasacyjną (wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu) od wymienionego wyżej wyroku, brała udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.). Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit.c powołanego rozporządzenia stawka minimalna wynosi w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego - 240 zł. Stosownie zaś do § 18 ust. 1 pkt 2 lit.a tego rozporządzenia w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym stawka wynosi 75% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W niniejszej sprawie pomoc prawna z urzędu, o przyznanie kosztów której zwróciła się adwokat E. S. sprowadzała się do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej (wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu) oraz udziału w rozprawie przed NSA. W związku z tym, że wyznaczony adwokat nie prowadził sprawy skarżącej w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, powinien otrzymać wynagrodzenie wynoszące 100% stawki minimalnej określonej w § 18 ust. 1 pkt 1c wskazanego rozporządzenia. Wynagrodzenie to podwyższone zostało, na podstawie
§ 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia, o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności.
Z tego względu, na podstawie art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w postanowieniu.