Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Kania po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. C. - przedstawiciela ustawowego małoletnich J. i J. C. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia - przywrócić termin do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 21 września 2015 r. (20 września 2016 r. - data stempla pocztowego na kopercie zawierającej przedmiotowe pismo) R. C. - występująca jako przedstawiciel ustawowy małoletnich J. i J. C., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku po zmarłym ojcu A. C. dla małoletnich dzieci J. i J. C.
Do przedmiotowej skargi strona skarżąca załączyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Strona skarżąca oświadczyła, że przyczyną uchybienia terminu była choroba, na jaką cierpiała w okresie od [...] maja 2016 r. do [...] września 2016 r. Na potwierdzenie powyższego skarżąca załączyła zaświadczenie lekarskie z [...] września 2016 r.
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu wyjaśnił, że zaskarżona decyzja została przesłana stronie skarżącej listem zwykłym bez potwierdzenia odbioru oraz że organ nie sprzeciwia się przywróceniu terminu do wniesienia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) - dalej: ppsa, skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Stosownie do treści art. 86 § 1 ww. ustawy, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.
W myśl art. 87 § 1 powołanej ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (§ 3). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).
Wyjaśnić należy, iż zgodnie z przepisem art. 71a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 963 ze zm.), Zakład może przesyłać pisma i decyzje listem zwykłym (ust. 1 ). W razie sporu ciężar dowodu doręczenia pisma lub decyzji, o których mowa w ust. 1, spoczywa na Zakładzie (ust. 2).
Komentowana regulacja nie wywołuje negatywnych konsekwencji procesowych dla strony postępowania, gdyż w przypadku wątpliwości co do prawidłowości i momentu doręczenia pism i decyzji ciężar dowodu spoczywa na Zakładzie. Oznacza to, że doręczenie listem zwykłym będzie zawsze skutkowało wątpliwościami co do jego prawidłowości, zaś w praktyce niweczy możliwość przeprowadzenia skutecznego dowodu co do udowodnienia okoliczności doręczenia. Wątpliwości w powyższym zakresie powinny być rozstrzygane na korzyść strony postępowania, gdyż brak skutecznego doręczenia godzi w jej podstawowe uprawnienia procesowe, a przede wszystkim w możliwość skutecznego zaskarżenia wydanej decyzji.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że brak jest winy strony skarżącej w uchybieniu terminu do wniesienia skargi, która wystąpiła z wnioskiem o jego przywrócenie.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w oparciu o art. 86 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji postanowienia.