Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj po rozpoznaniu w dniu 07 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. F. na postanowienie Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia - odrzucić skargę.
Minister Obrony Narodowej, działając na podstawie art. 61a ustawy z dnia z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku E. F. z dnia [...] lipca 2012 r. o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. w przedmiocie odmowy zwrotu potrąconych odsetek od świadczenia pieniężnego przysługującego żołnierzom zawodowym przez okres jednego roku z tytułu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej, postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r.
W pouczeniu do ww. decyzji organ wskazał, że od przedmiotowej decyzji służy stronie prawo złożenia do Ministra Obrony Narodowej wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.
Pismem z dnia 27 sierpnia 2012 r., sprecyzowanym pismem z dnia 08 października 2012 r., E. F. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przedmiotowe postanowienie Ministra Obrony Narodowej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie, argumentując powyższe niewyczerpaniem przez skarżącego środków zaskarżenia, bądź o jej oddalenie z uwagi na brak przesłanek do stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego w W. nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. W myśl § 2 ww. art., przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Stosownie do art. 58 § 1 pkt 6 ppsa, sąd odrzuca skargę jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Sąd odrzuca skargę postanowieniem. Odrzucenie skargi może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 ppsa).
Mając na względzie treść powołanego art. 52 § 1 i § 2 ww. ustawy, Sąd w pierwszej kolejności obowiązany jest zbadać, czy skarga wniesiona przez stronę jest dopuszczalna. W sytuacji, gdy przedmiotem skargi strona czyni akt, co do którego nie wyczerpano środków zaskarżenia, skargę należy uznać za niedopuszczalną i podlegającą odrzuceniu.
W świetle niniejszej sprawy wskazać należy, iż rozpatrywana skarga dotyczy decyzji wydanej w pierwszej instancji, od którego stronie przysługiwał wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. W związku z tym skargę, jako niedopuszczalną należało odrzucić.
Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł, jak w sentencji postanowienia.
-----------------------
3