Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. S. o przywrócenie terminu w sprawie ze skargi S. S. na decyzję Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. w przedmiocie odmowy przyznania emerytury specjalnej postanawia -przywrócić termin do wniesienia skargi-
Pismem z dnia 20 lutego 2010 r. S. S. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia skargi na decyzję Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. Decyzja doręczona została stronie w dniu 4 września 2009 r. Skarga z dnia 15 grudnia 2009 r. nadana została w placówce pocztowej bezpośrednio do Sądu w dniu 18 grudnia 2009 r. Sąd przekazał skargę organowi w dniu 30 grudnia 2009 r.
W piśmie z dnia 7 marca 2010 r. skarżący oświadczył, że korzystając z pomocy innej osoby, w związku z trudnościami w samodzielnym podejmowaniu działań z uwagi na stan zdrowia, wysłał pismo do organu w ustawowym terminie. Jednakże, po udarze mózgu nie pamięta, czy osoba, która wysłała w jego imieniu pismo, dostarczyła mu pokwitowanie. Skarżący nie przedstawił żadnego dowodu potwierdzającego złożenie skargi bezpośrednio do organu. Weryfikacja pism zarejestrowanych w organie nie potwierdziła wpływu skargi S. S. bezpośrednio do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, co wynika ze znajdującego się w aktach postępowania administracyjnego pisma Zastępcy Dyrektora Sekretariatu Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2010 r. oraz nadesłanego do akt sądowych pisma pełnomocnika organu z dnia 26 marca 2010 r. Z tego względu, stwierdzając że skarga wniesiona została z uchybieniem terminu, Sąd za zasadne uznał rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu do jej złożenia.
Wnosząc o przywrócenie terminu do wniesienia skargi z dnia 15 grudnia 2009 r. skarżący podał, że ze względu na zły stan zdrowia wymaga pomocy i opieki innych osób. Oświadczył, że występują u niego stany utraty przytomności, po których przez dłuższy czas nie jest w stanie kierować swoimi sprawami. Nadesłał kserokopie licznych kart leczenia szpitalnego z 2009 r., świadczące o pobytach w szpitalu w okresach: od [...] do [...] r. Wskazał, że nie jest w stanie samodzielnie zjeść posiłku, jak również napisać pisma. Wszelkie jego działania wymagają pomocy innych osób.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Stosownie natomiast do art. 87 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 powołanej ustawy).
Wniosek skarżącego o przywrócenie terminu do wniesienia skargi Sąd uznał za dopuszczalny. W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uprawdopodobnione zostały także okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu. O braku winy w niedopełnieniu czynności procesowej, można mówić tylko w przypadku, gdy strona nie mogła przeszkody usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku. Zły stan zdrowia skarżącego powodujący czasowe ograniczenie możliwości samodzielnego funkcjonowania, w tym także w okresach pomiędzy pobytami w szpitalu, stanowi okoliczność faktyczną wskazującą na brak winy w niedopełnieniu czynności procesowej.
Z tego względu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 86 § 1 i art. 87 § 1 - § 4 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.