Wskazać przy tym należy, że przyczyna uchybienia terminowi do wniesienia środka zaskarżenia przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w dniu, w którym dowiedział się on o wyznaczeniu go pełnomocnikiem. Zarówno w orzecznictwie sądowym, jak i w doktrynie zauważa się, że przyczyna uchybienia ustała w dniu, w którym adwokat (radca prawny, doradca podatkowy, rzecznik patentowy) miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, nie później jednak niż dzień upływu 30 dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (B. Dauter, Metodyka pracy sędziego sądu administracyjnego, Warszawa 2009 r., str. 267 - 268; postanowienia NSA z 12 maja 2011 r., II GZ 243/11, z 8 czerwca 2005 r., I FZ 198/06, czy z 15 kwietnia 2005 r., II OZ 253/05).
W rozpoznawanej sprawie - w ocenie Sądu - wykazano brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r. Zaznaczyć trzeba, że z akt sprawy wynika, że wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wraz ze stosowną skargą kasacyjną został złożony przez pełnomocnika skarżącej osobiście do Sądu w dniu 4 września 2013 r., a więc w terminie 30 dni od dnia, w którym wyznaczony z urzędu pełnomocnik otrzymał zawiadomienie o wyznaczeniu go pełnomocnikiem z urzędu, co miało miejsce w dniu 30 sierpnia 2013 r. Okoliczności powyższe uprawdopodobniają brak winy w uchybieniu terminu i uzasadniają uwzględnienie złożonego wniosku.
Mając powyższe na uwadze, uwzględniając fakt złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej w terminie 30 dni od momentu, gdy pełnomocnik dowiedział się o swoim umocowaniu, Sąd działając na podstawie art. 86 §1 ppsa, postanowił jak w sentencji.