Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski po rozpoznaniu w dniu 12 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Z. J. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2017 r. w sprawie ze skargi Z. J. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Z. J. 13 kwietnia 2017 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku Sądu z dnia 30 marca 2017 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia tego wniosku. Skarżący wskazał, że nie był w stanie uczestniczyć w rozprawie w dniu 30 marca 2017 r., ponieważ jest osobą niezdolną do samodzielnego odbycia podróży (wymaga pomocy osoby towarzyszącej) na dowód czego załączył kserokopię zaświadczenia lekarskiego z dnia 24 lipca 2015 r., a jego żona z uwagi na zawansowaną ciążę nie mogła mu towarzyszyć w podróży do Warszawy. Skarżący podał również, że choruje m.in na znaczne i postępujące organiczne zaburzenia osobowości, które oddziałują niekorzystnie na szereg aspektów społecznego funkcjonowania. Dodał, że z uwagi na stan zdrowia wymaga opieki drugiej osoby z powodu stwierdzonej niemożności do samodzielnej egzystencji.
Skarżący dodał, że oczekiwał na przesłanie mu przez Sąd wyroku i dopiero z rozmowy telefonicznej odbytej 10 kwietnia 2017 r. z pracownikiem Sądu dowiedział się, że powinien złożyć wniosek o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia z urzędu odpisu sentencji. Natomiast stosownie do treści art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (art. 87 § 2 p.p.s.a.). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 1 i 4 p.p.s.a.).
Zdaniem Sądu okoliczności wskazane przez skarżącego nie uprawdopodabniają przesłanki braku winy w uchybieniu terminu, zawartej w treści art. 87 § 2 p.p.s.a. Kryterium braku winy, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przez brak winy, o jakim mowa w art. 86 § 1 p.p.s.a., należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności, skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, ale także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.